«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ شهریور ۲۷, چهارشنبه

سنجشی آماری میان کفن دزد پیشین با ولایت «آقایان»!


در سال ۱۳۵۸ ما تنها ۵۲۳۳ زندانی داشته‌ایم و اکنون نزدیک به ۱۵۰ هزار زندانی (جمعیت دو برابر شده است؛ اما زندانیان ما نزدیک به ۳۰ برابر). همچنین بر پایه ی گزارش سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ «سازمان ملل متحد»، ایران رکورددار بالاترین سهم معتادان (نسبت به جمعیت) در جهان بوده است.

برگرفته از «گوگل پلاس» (اقتصاد سیاسیِ مناقشه‌ی اتمی ایران، محسن رنانی) با اندک ویرایش اینجانب. عنوان نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!