«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ مهر ۲۳, سه‌شنبه

اینهم کُرّه خری بی کله، فرآورده ی تازه ی «شیطان بزرگ»


نام آن را با بی سلیقگی «گربه وحشی» نهاده اند. از دید من، چه شکل و شمایلش و چه حرکات و شیوه ی دویدنش، بیش تر به کره خری چموش می ماند که سر ندارد:
کره خری بی کله!

اگر جای سازندگان آن بودم، برای بهتر به ذهن نشستن آن و شاید بازاریابی های آینده، آن را به افتخار رییس جمهور پیشین آن کشور، «جُرج خرکله» می نامیدم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ مهر ماه ۱۳۹۲


 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!