«ذاتاً با حرف‌های تند و فحاشی‌ها مخالفم»؛ ولی پایش بیفتد زبان می برم ...

به ضرب و زور می کوشند تا «عالیجناب» دروغگو و زبان باز یا «easy man» برای آنوری ها را آدمی دمکرات، میانه رو و کسی که گویا روح و روانش از تبهکاری های انجام شده در بیش از سه دهه رژیم جمهوری اسلامی آگاهی نداشته، جا بزنند و در رسانه ها بزکش نمایند. وی در واپسین گفته هایش ادعا کرده که گویا بگونه ای سرشتی با سخنان تند و ناسزاگویی همیشه مخالف بوده است؛ شاید راست می گوید؛ ولی آیا وی در بسیاری از تبهکاری ها بویژه بر ضد نیروهای چپ، سندیکالیست ها و کنشگران آزادی های مدنی و اجتماعی ایران دست نداشته است؟ واقعیت ها و از آن میان، واپسین گفته های منصور اسانلو در فیلم ویدئویی زیر پس از یورش نابکاران چماقدار به گردهمایی کارگران و کوشش برای بریدن زبان وی با کارد موکت بری چند سال پیش از این، گواه چیزهای زشت و پلشت دیگری هستند.

تا کی می خواهند دروغ هایی به این بزرگی به خورد مردم بدهند؟!

 

ب. الف. بزرگمهر   یازدهم مهر ماه ۱۳۹۲

...

هاشمی رفسنجانی همچنين با يادآوری حذف شعار «مرگ بر آمريکا» و اينکه امام با حذف اين شعار موافق بودند و واکنش‌های تند بعدی و جوسازی‌های بعمل آمده در اين خصوص تاکيد می‌کند:

«تمام مطلب همان بود که نوشته بودم. الان هم دقيقاً يادم نيست که چه نوشتم. به هرحال موافق نبوديم که در مجامع عمومی مرگ کسی را شعار دهيم. مثلاً در اجتماعات ما «مرگ بر بنی صدر» شعار داغ مردم بود که در نماز جمعه خواهش کردم که نگويند. «مرگ بر بازرگان» بود که خواهش کردم نگويند. «مرگ بر شوروی» بود که گفتم الان با شوروی مشکل آنچنانی نداريم. درباره آمريکا هم گفته بودم. من ذاتاً با حرف‌های تند و فحاشی‌ها مخالفم و آن‏ها را مفيد نمی‌دانم.»

رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در پاسخ به اينکه چرا شعار مرگ بر اين و آن را نمی‌پسنديد؟ گفت: مرا يک اصل قرآنی به اين روحيه رسانده است. قرآن از زبان خداوند به مسلمانان صدر اسلام که به بت‌ها فحش می‌دادند ـ بت که مهم نيست ـ می‌گويد:

«حق نداريد به بت‌های آنها فحش بدهيد؛ و لا تسّب الذين يدعون من دون الله» می‌فرمايد: «بت‌ها را سب نکنيد، چون آنها هم متقابلاً به خدا بد می‌گويند و باعث گمراهی بيشتر آنها می‌شويد.

هاشمی رفسنجانی با بيان اينکه اصولاً جامعه ما به خاطر سنتی بودنش و گرفتار خشکه ‌مقدس‌ها و متعصب بودنش هميشه چند گام از دانش و علم عقب بوده است، گفت:

«البته اسلام برعکس است. اسلام در يک دنيای جاهلی صرف آمد و موتور توسعه و علم و دانش شد که حتی بعداً اروپا و مناطق ديگر را احياء کرد ولی ما درست برعکس شديم. عمده مشکلات کشورها و جوامع بشری در جهل است و رفع جهل توسط ارباب رسانه‌ها و خود رسانه‌ها صورت می‌گيرد. مديريت هم بايد واقعاً اين وظيفه را در صدر وظايف خود بداند؛ کر و کور خواستن مردم ظلم بسيار بزرگی است.»

«خبرگزاری دانشجویان ایران»