«ما نسل بدبختی هستیم. دست مان به مقصر اصلی نمی رسد؛ از یکدیگر انتقام می گیریم.»
از «گوگل پلاس»
می نویسم:
برخی وقت ها هم دستمان به مقصر اصلی نمی رسد و می رویم در
گوشه ای از ینگه دنیا با کمک این و آن کتابفروشی دنجی باز می کنیم و در گوشه ای از
آن کتابفروشی چای قندپهلو (دیشلمه) نوش جان می کنیم و سمفونی خودمان را می نویسیم.
از آن دیگری انتقام نمی گیریم؛ ولی کاسه کوزه ی بدبختی خودمان را سر دیگران می شکنیم
و می پنداریم چون ما بدبختیم، از سر و روی نسل مان بدبختی می بارد ... سپس یادمان
می افتد که ما نیز یاد گرفته ایم، چهار کلمه سرهم کنیم و از آن عبارت های فیلسوف
مآبانه بسازیم؛ پس چه بهتر که بنشینیم و کتاب پشت کتاب بیرون دهیم و به مردم
بفهمانیم که ما نسل بدبختی هستیم! همین؛ والسلام!
ب. الف. بزرگمهر ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر