من از آغاز انقلاب تا به امروز سرباز گوش به فرمان نظام
مقدس اسلامی و مقام ولایت بوده و هستم؛ هیچگاه بدون کسب اجازه و یا بدون دستورات
مقامات عالی نظام کاری انجام ندادهام. هرچه را که به صلاح نظام و اسلام دانسته ام
به عنوان پیشنهاد به مسوولانم ارائه کردهام. من خود را گناهکار نمیدانم. کسانی
که حذف شدهاند، مرتد، ناصبی و محارب بودهاند. حکم مجازات آنها مثل همیشه به ما
تکلیف شده است و ما آنچه کردهایم، اجرای تکالیف شرعی بوده است؛ نه قتل و جنایت …
حکم اعدام داریوش فروهر و پروانه اسکندری را به روال معمول همیشگی حجتالاسلام علی
فلاحیان به من داد. احکام اعدام سایر محاربین، قبلا” در زمان وزارت فلاحیان صادر
شده بود. از مدتها پیش قرار بر این بود که عوامل مؤثر فرهنگی وابسته که توطئه
تهاجم فرهنگی را در ایران پیاده میکردند و جمعا” صد نفر بودند اعدام شوند.
حکم حذف ۲۹ نفر از نویسندگان از مدتها پیش مشخص و احکام،
قبلا” صادر شده بود که در مورد ۷ تن از آن عناصر احکام در دوره وزارت علی فلاحیان
اجرا شده بود.
وقتی حکم اعدام فروهر به ما ابلاغ شد، پرسیدیم که تکلیف
احکام معطل مانده اعضای کانون نویسندگان چه میشود که حاج آقا دری نیز گفتند، هرچه
سریع تر اقدام شود بهتر است و این بار نیز مثل ماقبل انجام شد با فرق اینکه بجای
ابلاغ از سوی فلاحیان، امور از طریق حاج آقا دری نجفآبادی هماهنگ میشد.»
در جلد ۱۶ پرونده صفحه ۳۸۴ پرونده بازجویی
سعید امامی نیز، هنگامی که بازجو از امامی سؤال می کند که آیا اعدامها رویه امنیتی
داشت و با حکم “حفظ نظام از واجبات است” انجام میشد یا حکم های موضوعی نیز داشت ،
سعید امامی پاسخی می دهد که شابد بتوان آن را مهم ترین فراز بازجوییهای وی تلقی
نمود. وی در جواب میگوید:
«فلاحیان با وجود آنکه خود حاکم شرع بود، اما معمولا” و
در موارد حساس احکام حذف محاربان را شخصا” صادر نمیکرد. او این احکام را از آیتالله
خوشوقت، آیتالله مصباح، آیتالله خزعلی، آیتالله جنتی و گاها” نیز از حجتالاسلام
محسنی اژهای دریافت میکرد و بدست ما میداد. ما فقط به آقایان اخبار و اطلاعات میرساندیم
و بعد هم منتظر دستور میماندیم. مثلا” وقتی باخبر شدیم که حاج احمد آقا در جلسات
خصوصی به مسوولان نظام و حتی به ولایت امر اهانت میکند، آنرا ارجاع دادیم و
بلافاصله دستور آمد که همه رفت و آمدهای ایشان را زیر نظر بگیرید و از مکالمات و
ملاقات های ایشان نوار تهیه کنید. ما هم به مدت یکسال همین کار را کردیم. متأسفانه
حاج احمد آقا به راه یک طرفه بدی وارد شده بود که برگشت نداشت. وقتی دستور حذف حاج
احمد آقا را آقای فلاحیان به من ابلاغ کرد، مضطرب شدم و حتی به تردید فرو رفتم. دو
روز بعد، همراه با آقای فلاحیان به دیدار آیتالله مصباح رفتیم، آقایان محسنی اژهای
و بادامچیان هم آنجا بودندو البته بعدا” حاج آقا خوشوقت هم از بیت آمدند آنجا و
نظر جمع بر این بود که نباید به کسانی که با ولی امر مسلمین خصومت میکنند، رحم
کرد.»
از «گوگل پلاس» با ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از سوی
اینجانب؛ عنوان را از متن نوشته برگزیده ام. درستی یا نادرستی تصویر (سند)
پیوست نیز چندان روشن نیست. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر