«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آبان ۲۰, دوشنبه

به کدامیک از آن ها باید بدگمان بود؟

... «روزی نامه» ای که به سود بورژوازی لیبرال می نویسد یا تارنگاشتی با چهره ی چپ؟!

به گزارش زیر با عنوان «وقتی مخالفان توافق هسته‌ای در تل‌آویو و تهران یکصدا می‌شوند» از تارنگاشتی به گمان بسیار، نزدیک به بورژوا ـ لیبرال های ایران، اندکی باریک شوید. در هیچ جای این گزارش به درونمایه ی گفتگوها و این جُستار عمده که آیا توافق های به عمل آمده و از دید من در خطوط عمده بر روی کاغذ آمده، به سود کشورمان ایران با به زیان آن است، کم ترین اشاره ای نشده است.

در این گزارش به اصطلاح تحلیلی با درآمیختن دوغ و دوشاب و همراستا وانمودن مواضع مردک کودنی به نام نتانیاهو در رهبری اسراییل و کودنی نفرت آنگیزتر از وی در مدیریت «روزی نامه ی کیهان» با نگرشی سطحی و سوء استفاده ی روانی از نفرت بجای مردم نسبت به چنین آدم هایی، بگونه ای دانسته و آگاهانه به سود توافق به اصطلاح هسته ای میان رژیم جمهوری اسلامی با کشورهای امپریالیستی باخترزمین، آن هم به هر بهایی برای مردم و کشور ایران، موضع گرفته است. همه ی این ها در حالی است که حتا تنها بخشی از توافق های درزکرده به رسانه های بزرگ جهانی که از دید من، برای پوشاندن توافق های ننگین تر و خائنانه تری است که رژیم تبهکار و ضدملی جمهوری اسلامی به زیان کشور و ملت ما به گردن گرفته، نشاندهنده ی ننگین بودن چنین توافقی است؛ درست از همین روست که وزیر موش مرده ی رژیم در گفتگو با «لوموند»، دانسته یا نادانسته، درباره ی «تنظیمات» و در گفتگوهای دیگری از این دست، درباره ی «جزییات» و «تدوین» اسناد قراردادها سخن گفته است.

بیگمان، چنین گزارش سطحی و بیمایه ای که ده ها مانند آن، روزانه در «روزی نامه» های نانخور رژیم، درون و برون ایران انتشار می یابد، نظرم را به سوی خود نمی کشید، چنانچه آن را در گاهنامه ای اینترنتی با چهره ی چپ (؟) ندیده بودم؛ و این تنها نمونه و برای نخستین بار نیز نیست که به چنین موردهایی در اینگونه گاهنامه ها برمی خورم؛ گاهنامه هایی که گاه از سوی هواداران ساده دل این یا آن حزب و سازمان، شاید به دلیل بازانتشار نوشتارهای گاهنامه های آن ها با واژه هایی چون: «وزین» نواخته شده و بی هیچ شایستگی درخوری، مدال هایی سنگین دریافت می نمایند! واژه ای که بیش از آرش خود، برایم یادآور وِزوِز حشرات است.

ب. الف. بزرگمهر    ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۲

***
 
وقتی مخالفان توافق هسته‌ای در تل‌آویو و تهران یکصدا می‌شوند

مذاکرات هسته ای ایران و طرف های خارجی در دهمین سال خود هم اکنون برای پنجمین بار در شهر ژنو سوئیس در جریان است و همه نشانه ها حاکی از آن است که دو طرف به توافق نزدیک می شوند گرچه هیچ چیز نهایی نیست.

هم اکنون بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از یک سو و بخشی از سیاسیون در ایران به شدت علیه توافق احتمالی میان تهران و ۵+۱ سخن می گویند و به دنبال اعمال فشار برای جلوگیری از چنین توافقی هستند.

ایران و گروه ۵+۱ امروز شنبه در شهر ژنو سومین روز مذاکرات را پشت سر می گذارند و هر دو طرف هم از بروز پیشرفت در مذاکرات و نزدیک شدن به نتیجه سخن می گویند. حال ممکن است امروز به نتیجه برسند یا مقدمات ان را فراهم کنند.

کشورهای عضو  ۵+۱ مدام از بروز پیشرفت در مذاکرات سخن می گویند و این در حالی است که مقامات اسرائیلی به شدت علیه این مذاکرات موضع گیری دارند.

در جدیدترین موضع گیری، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل دیروز جمعه برای سومین بار در مدت ۲۴ ساعت با جان کری وزیر خارجه آمریکا گفتگو کرد تا واشنگتن را از توافق با ایران بازدارد.

سومین گفتگوی جان کری و نتانیاهو زمانی صورت گرفت که کری در سفری غیرمترقبه و از قبل پیش بینی نشده سفر خود به خاورمیانه را تغییر داد و تصمیم گرفت از اردن به سمت ژنو پرواز کند اما در میانه راه در فرودگاه بن گوریون تل آویو توقف کرد و دیداری کوتاه در فرودگاه با نتانیاهو انجام داد.

نتانیاهو نیز برخلاف تشریفات و آداب دیپلماتیک، خود شخصا به فرودگاه رفت تا با وزیر خارجه آمریکا دیدار و گفتگو کند. نتانیاهو در حاشیه این دیدار با عصبانیت زیاد به خبرنگاران گفت: اسرائیل کاملا مخالف توافق مورد مذاکراه میان ایران و گروه ۵+۱ در ژنو است و تعهدی نسبت به آن ندارد.

نتانیاهو اضافه کرد: ایرانیان حالا نسبت به قبل خیلی راضی و خشنود هستند زیرا آنها همه چیز به دست آوردند اما هیچ چیزی از دست نداند. اگر خبرهای ارسالی از ژنو درست باشد، این "توافق قرن" برای ایران خواهد بود. کشورهای ۵+۱ در حال ارتکاب اشتباهی تاریخی در خصوص موضوع هسته ای ایران هستند.

در این سو، در تهران نیز صداهای خشمگین و ناراضی از توافق احتمالی میان ایران و گروه ۵+۱ بلند شده است.

روزنامه کیهان روز شنبه در واکنش به احتمال توافق در ژنو میان ایران و گروه ۵+۱ آن را به سراب تشبیه کرد و نوشت:
«اردوکشی غیرمنتظره وزرای خارجه آمریکا و فرانسه و انگلیس به ژنو و اظهارنظر مقامات رسمی این کشورها درباره مذاکرات در حال انجام میان ایران و گروه ۵+۱ زمینه قابل قبولی برای نتیجه مثبت مذاکرات باقی نمی‌گذارد.»

این در حالی است که سفر وزیران خارجه ۵+۱ به ژنو برای حضور در مذاکرات هسته ای ایران برنامه ریزی شده نبود اما اینکه این وزیران خارجه تصمیم می گیرند با تغییر برنامه های معمول خود به چنین سفری دست بزنند یک نشانه مثبت برای امکان توافق با ایران است و نه منفی، چرا که اگر قرار بود توافقی ایجاد نشود چه ضرورتی برای سفر وزیران خارجه ۵+۱ به ژنو بود؟ ضمن ان که هر گونه توافقی در این سطح، حتماً با رهبری نظام هماهنگ می شود.

در همین ارتباط، اظهارات و موضع گیری های مقامات ارشد اسرائیل و آمریکا درباره توافق احتمالی با ایران، کاملا با هم متفاوت شده است. از یک سو اسرائیل کاملا این توافق را رد می کند و از سوی دیگر، آمریکا و اروپا به چنین توافقی خوشبین هستند.

این در حالی است که همیشه مخالفان داخلی توافق هسته ای در ایران، اظهارنظرها و عملکرد مقامات اسرائیلی را به عنوان شاخصی برای مثبت و منفی بودن عملکرد مقامات ایرانی می دانستند اما هم اکنون به طرز عجیبی، مواضع افراطیون در تل آویو و تهران مشابه شده است و البته دلیل آن نیز قابل درک است.

به گزارش عصر ایران، در تهران مخالفان توافق هسته ای با شنیدن هر صدا و زمزمه ای برای حل این مسئله، صدای خود را بالا می برند و تلاش ها و فشارها را برای کارشکنی و ناتمام ماندن این توافق به کار می گیرند.

مخالفان داخلی توافق هسته ای در ایران نگران از دست دادن منافع گسترده خود ناشی از تحریم ها هستند. کاهش تحریم ها علیه ایران نه تنها قدرت اقتصادی بلکه از نقش آفرینی سیاسی آنها نیز می کاهد.

نکته جالب تاریخ این است افرادی که در تهران و تل آویو، بلندترین فریادها را بر سر یکدیگر سر می دهند امروزه در برابر توافق هسته ای احتمالی ایران و گروه  ۵+۱ مواضع مشابهی دارند و هر دو در برابر توافق هسته ای خشمگین شده اند.

«آفتاب»      ۱۹ آبان ۱۳۹۲

http://aftabnews.ir

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!