«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آبان ۱۴, سه‌شنبه

... حسین آقا، یک محموله خاک کربلا بفرست!

... بیشتر به خاطر وضو بود یا تربت آقا اباعبدالله، نمی دونم!

شیوه ی درمان سرطان پروستات!

زمانیکه بنده در بیمارستان میلان شاغل بودم، یک بیماری رو آورده بودند به بخش ما که مشکوک به سرطان پروستات بود. داشتند ایشون رو می بردند اتاق عمل که بنده به پزشک معالج بیمار گفتم، دست نگه داره و اصلاً نیازی به جراحی نیست. به همه گفتم، صبر کنید تا من بیام.

بنده بخاطر تربیت اسلامی ای که دیده بودم و آشنایی که با طب سنتی خودمون داشتم، پا شدم رفتم سریع وضو گرفتم و به اندازه یک بند انگشت تربت کربلا گذاشتم روی انگشت اشاره ام و مقعد بیمار رو معاینه کردم. دیدم کوچکترین اثری از غده یا برجستگی دیده نمیشه. انگشت اشاره ام رو درآوردم و این بار انگشت شستم رو فرو کردم و باز هم چیزی رو تشخیص ندادم. یک نگاهی به بالا کردم و تو دلم با بغض گفتم: یا سیّدالشّهدا، بنده خودت رو در میلان هم شفا دادی؟! (گریه حضار!)

به پزشک طرف گفتم، ایشون سالم هستند. یارو برگشت، گفت: غیر ممکنه! خودش دستکش دستش کرد و بیمار رو معاینه کرد و دید بله، حق با بنده است. خیلی این واقعه در انجمن های پزشکی ایتالیا سر و صدا کرد. حالا بیشتر به خاطر وضو بود یا تربت آقا اباعبدالله، نمی دونم! اما بیست سال بعد از اون ماجرا، هنوز که هنوزه رییس بیمارستان میلان برام ایمیل میزنه که حسین آقا، یک محموله خاک کربلا بفرست.

برید تحقیق کنید تا ببینید بیمارستان میلان تنها بیمارستانی در کل اروپاست که فوتی پروستاتی ندارند. هنوز خیلی مانده تا علم روز پی به خاصیت ها و شفابخشی طب سنتی ما ببره. همین درمان رو بنده در بیمارستان دی تهران مطرح کردم که آقایان علاقه ای نشون ندادند و الآن نتیجه اش رو داریم می بینیم.

***

جلسه ی پرسش و پاسخ

یکی از حضار:
آقای دکتر اگه خاک کربلا دم دست نداشتیم چکار کنیم؟

آقای دکتر:
ـ اگر تربت کربلا نداشتید، دو بند انگشت از خاک امام رضا بذارید؛ با تقریب بسیار خوبی همان اثر رو داره

از سخنرانی حسین روازاده در مسجد حجت بن الحسن تهران - دی ماه ۱۳۹۱

با اندک ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب؛ عنوان و زیرعنوان را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

با سپاس از فرستنده

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!