«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آذر ۲۳, شنبه

ترس از مردگان یا پراکندن دشمنی میان مردم؟!


پس از تایید حکم دادگاهی در سنندج و مصادره ی زمین متعلق به بهائیان که از آن به عنوان گورستان بهره برداری شده بود، گورستان یادشده با بولدزر ویران شد.

بر پایه ی حکم دادگاهی در شهر سنندج، زمین گورستان بهاییان شهر یادشده که از سال ۱۳۷۲ خورشیدی از سوی مسوولین شهر و شهردار وقت دراختیار شهروندان بهایی قرار گرفته بود، زیر عنوان «تصرف عدوانی» از مالکیت بهاییان بیرون شد.

این سومین گورستان بهاییان سنندج پس از انقلاب می‌باشد که به آن چنگ انداخته شده است.

به تازگی، «دیوان عالی عدالت اداری کشور» پرونده این زمین را برای «تجدید نظر» به دادگاه دیگری واگذار کرد و چندی پیش، حکم نخستین در دادگاه دوم نیز مورد تایید قرار گرفت. پس از تائید حکم، مسوولین مربوطه گورستان بهائیان را با بولدزر ویران نمودند.

«خبرگزاری هرانا»  ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۲

این گزارش از سوی اینجانب تا اندازه ای پارسی نویسی و ویرایش شده است. عنوان نیز از آنِ من است.     ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!