نامش را «پارسا فارسی» نهاده است؛ ولی به سود رژیم جمهوری اسلامی، چیزهایی احساساتی و برانگیزاننده شیعیان بلغور می کند و می نویسد. نمونه هایی چون وی چندتایی در این شبکه ی مجازی تاکنون به چشمم خورده است و هرکدام «منش»ی جداگانه و ساخته و پرداخته برای خود دارند. یکی دو تای آن ها را حدس می زنم از خودفروختگانی در برون ایران هستند که چون آن مزدور توده ای نما و گرداننده ی «راه توده ـ پیک نت»، صورتکی چپ نما با گرایش های لیبرالی و سخت هواخواه «آخوند ریش حنایی» و اصلاحات آمریکایی ـ آنگلیسی وی بر چهره زده اند.
این یکی، کارش تا اندازه ای آسان تر است؛ مانند آن ها که
نام هایی چون «ایرانی» و «آریایی» بر خود نهاده اند، نیازمند آسمان ریسمان بافتن
نیست؛ چیزهایی احساساتی می نویسد و دل مسلمین و آدم های دیگر را به درد می آورد. این
بار، تصویری چندش آور از سرهای بریده با برنام (عنوان): «بازی فوتبال با سرهای
بریده شیعیان در سوریه» درج کرده و می نویسد:
«اگر هنوز می پنداری ماجرای کوچه بنی هاشم دروغ است،
اگر می پنداری شیعه در رویداد دشت پر بلای کرب و بلا گزافه
می گوید،
اگر می پنداری قنفذ وحشی و ارباب گجسته اش آنقدرها هم بد
نبوده اند که میگویند،
اگر بر این رای هستی که سال ۶۱ کوچی دیگر گذشته و نسل
معاویه و یزید دیگر هستی ندارد،
این حرامزاده های حرام لقمه را ببین که چگونه رسالت تبار گجسته
شان را بر دوش میکشند.
آقا مرتضی می گفت: بر هر کس که ادعای شیعه بودن دارد او
را به ناچار از گذرگاه کربلا و عاشورا عبور میدهند؛ همه ما نیز کربلایی داریم که به
ناچار از این مسیر عبور داده خواهیم شد ...»
از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی
اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
با خود می اندیشم:
چه دردناک و غم انگیز! چه سوزناک نوشته است؟! انگار تاریخ
تنها همین رویداد به گفته ی وی «کرب و بلا» بوده است و بس! آیا ندیده است که در
زندان ها و شکنجه گاه های جمهوری اسلامی، چه بلایی به سر نوجوانان و جوانان و
دانشمندان و اندیشمندان و قهرمانان زندان های دوره ی شاه گوربگور شده، آورده بودند؟!
می نویسم:
می بینید تا چه اندازه ددمنشانه است؟! خوب! کمی به عقب
بازگردید؛ به سال های ۶۱ تا ۶۷ و بویژه در این سال، حاکمیت تبهکار جمهوری اسلامی
بدتر از این کارها را با زندانیان سیاسی و حتا برخی نوجوانانی که از روی ناآگاهی
دنبال آن به اصطلاح رهبر عقیدتی راه افتاده بودند به انجام رساند و برخی دانشمندان
و قهرمانان سیاسی ایران که پیش تر نیز گاه بیش از دو دهه شکنجه و زندان رژیم شاه
را کشیده بودند، شکنجه نمود و سرانجام به دار آویخت!
می بینید؟! مرگ نه برای همسایه خوب است؛ نه برای خودمان!
تنها برای رژیم سر تا پا آلوده و خائن به منافع ملی ایران و رژیم هایی همانند خوب
است که باید زنده یا مرده به گور رهسپارشان کنیم.
ب. الف. بزرگمهر هشتم دی ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر