گرچه در سنجشی نسبی با شیوه ی پیشین، می توان بروشنی به
ناشایست بودن شیوه ی تازه، بویژه در خوار و کوچک شمردن شمار بسیار مردمی که گذران زندگی
شان به دریافت این یارانه ها بستگی دارد، پی برد و دایره ی دریافت کنندگان نیز بسته تر شده است، ولی نکته ی چشمگیر در این باره،
پیوستگی شیوه ی تازه ی پرداخت یارانه با شیوه ی پیشین با آماج بریدن و زدودن گام
بگام یارانه هاست؛ نه برتری نهادن آن یک بر این یکی و به این بهانه برکشیدن یکی از
اجرا کنندگان پیگیر رهنمودهای نهادهای اقتصاد امپریالیستی! این یکی نیز که تازه پا
در جای پای آن یکی نهاده، کار وی را پی می گیرد!
می نویسم:
بی جهت این یکی را در برابر آن یکی نگذارید؛ کار این یکی
پیگیری کار آن یکی و کار هر دو اجرای موبموی رهنمودهای بنگاه های جهانی اقتصاد
امپریالیستی (بانک جهانی و صندوق بین المللی پول) و «لیبرالیزاسیون» اقتصاد
ورشکسته ی ایران به سود سرمایه داری بزرگ جهانی بوده و هست! تفاوت ها، بسیار ناچیز
و آنجا که شدت یابند پیامد تراز نیروی طبقاتی در جامعه ی ایران و نیز برآیند نیروهای
جهانی است؛ نه چیزی بیش از آن.
باید با همه ی توان، جلوی این روند را که سرانجام به تکه
تکه شدن سرزمین ایران و فاجعه ای بس بزرگ تر از آنچه درعراق و افغانستانِ پاره تن
مان و نیز لیبی و سایر جاها رخ داده، خواهد انجامید، ایستاد و این رژیم ضدملی و
تبهکار را سرنگون نمود.
راهی دیگر برجای نمانده و آنچه می نویسم نه از روی احساس
که از زمینه ای علمی ـ پژوهشی ریشه می گیرد.
ب. الف. بزرگمهر نهم دی ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر