«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ آذر ۱۳, چهارشنبه

بند تنبانت را سفت بچسب! جمهوری آذربایجان پیشکش!


نوشته نگاره ی برانگیزاننده ای زیر عنوان «من کشورمو می خوام» که گویا چون دوره ی «پیمان نامه ی ننگین ترکمانچای» به پایان رسیده، باید جمهوری آذربایجان را به ایران پیوند نمود، درج کرده که بیگمان نیروهای مزدور امپریالیسم در کشورمان برای برپا نمودن آتشی دیگر هیزم بیار آن هستند.

از «گوگل پلاس»

برایش می نویسم:
اگر از روی نادانی دهن وا کرده ای، فعلن تنبانت را سفت بچسب که پایین نیفته. با قرارداد ترکمانچای هسته ای که رژیم تبهکار و پلید جمهوری اسلامی به آب داده، «جمهوری آذربایجان» پیشکشت!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ آذر ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!