«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ دی ۲۵, چهارشنبه

چند مینیاتور در نسخه ای تازه یافت شده از شاهنامه فردوسی


به تازگی نسخه ای از شاهنامه در بخش آسیایی و آفریقایی کتابخانه ی بریتانیا یافت شده که پیش تر ثبت نشده بوده است. نگارگری این شاهنامه از آنِ محمد یوسف به سال ۱۶۴۰ ترسایی (دوران پادشاهی شاه صفی و شاه عباس) است. هفت تصویر از این شاهنامه به پیوست [در پیوند زیر]، پیشکش می شود.


با سپاس فراوان از دوست گرانمایه ای که متن بالا و این مینیاتورها را برایم فرستاده اند. متن را اندکی پارسی نویسی نموده و ویراسته ام.

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ دی ماه ۱۳۹۲




https://drive.google.com/folderview?id=0B6qiKmebIiAubXZCREp0ZVB5bEE&usp=sharing

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!