«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ بهمن ۴, جمعه

درود بر مردم استوار سوریه! درود بر ولید معلم!


گزارشگر رسانه ی جمهوری اسلامی با شگفتی می پرسد که چگونه از بیش از چهل کشور از جاهای گوناگون جهان برای شرکت در همایش دعوت شده؛ ولی دعوت از نمایندگان رژیم پس گرفته شده است؟! آیا دلیل آن روشن نیست؟
آیا دلیل آن این نیست که از رژیمی خوار و فرومایه که سرافکندگی مردم ایران را سبب شده، تنها در صورت بله قربانگویی و تن دادن به خواسته های امپریالیست ها که نماینده امپریالیست های «یانکی» با زیر پا نهادن همه ی قانون های نوشته و دستینه شده ی جهانی بیشرمانه در امور سوریه دخالت می کند، دعوت می نمودند؟! دعوتی که با دودوزه بازی وزیر امور خارجه ی این رژیم که من دیگر کم ترین گمانی در خودفروختگی و سرسپردگی اش به امپریالیست ها* ندارم، با گردن نهادن به پیش شرط های این رژیم های اهریمنی تا آستانه ی پذیرش شرکت ایران در آن همایش پیش رفت. آیا همه ی این ها، رویهمرفته و بخودی خود، گواه نادیده گرفته شدن این رژیم تبهکار و همراه با آن مردم ایران از سوی امپریالیست ها نیست؟ اگر چنین است، دیگر چه جایی برای شگفت زده شدن؟!

ب. الف. بزرگمهر     چهارم بهمن ماه ۱۳۹۲




* گرچه بیگمان بسیاری دیگر در این حاکمیت پلید نیز چنین وضعی دارند!   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!