«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ بهمن ۳۰, چهارشنبه

یک کوچه به نام شان نکردیم مگر؟


تصویری از نام های برخی کوچه ها به نام شهیدان انقلاب و جنگ که پیشوند: «شهید» آن را برداشته اند، درج کرده و نوشته است:
«گفتیم چه شد یاد شهیدان؟ 
گفتند: یک کوچه به نام شان نکردیم مگر؟»

از «گوگل پلاس»  
  
می نویسم:
مدتی دیگر که بگذرد، نام این کوچه ها هم به نام های تازه ی «شیطان بزرگ» مانند: «شیطونک»، «شیطون بلا» و «سوسن خانوم» تغییر خواهد کرد!

ب. الف. بزرگمهر   ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!