«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ بهمن ۲۷, یکشنبه

«رمال اقتصادی» نیز پایش را برای «تجدید نعل»* بلند می کند!

این قورباغه، بسیار پیش از این نعل شده بود! **

آیا دیدگاه سرمایه داری نولیبرال به جهان، نگاهی ایدئولوژیک نیست؟!   ب. الف. بزرگمهر














* چیزی در ردیف «تجدید بیعت» و مانند آن!
** با الهام از داستانی کهن:
در جایی شتران را نعل می کردند. قورباغه ای از نزدیکی آنجا که جویباری نیز داشت، می گذشت؛ نگاهی در آب انداخت و با خود اندیشید:
«من هم بی شباهت به این برادران بزرگم نیستم ... آنگاه به صف اشتران پیوست که پای او را نیز نعل کنند»!
برگرفته از «اگر آن "موشکان" گُزینه ای بینند ...»، ب. الف. بزرگمهر، ۱۵ اسپند ماه ۱۳۸۹

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!