من و مادر کنار دارِ قالی
همیشه روز و شب مشغول کاریم
در این تنها اطاق خانه باید
میان باغ قالی گل بکاریم
ولی فرش اطاق ما به جز یک
گلیم کهنه چیز دیگری نیست
تمام زحمت روز و شب ما
خداوندا برای خانه ی کیست؟
همیشه با نخ خوشرنگ باید
ببافیم بوته ها را، غنچه را
تمام نقش قالی های ما هست
پر از گل های رنگارنگ و زیبا
ولی یک روز نقشی می کشم من
که شاید بهتر از هر نقش باشد
ببافم با دو دستم فرشی آن روز
که نقشش خانه ای بی فرش باشد
تصویر و سروده از «گوگل پلاس»؛ عنوان را از متن سروده برگزیده ام. ب. الف.
بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر