«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اسفند ۱۲, دوشنبه

دیدگاهی ساده انگارانه، برانگیزاننده و خطرناک!


تصویرهایی از پوتین، رییس جمهور روسیه درج کرده و با گوشه ی چشم و کنایه ای به سران تبهکار جمهوری اسلامی، ایستادگی وی را در برابر به گفته ی وی: دشمن ستوده است!

می نویسم:
اگر نگویم ساده لوحانه، دستِکم ساده نگرانه و خطرناک است. آنچه باید نخست و پیش از هر چیز دیگر به آن توجه نمود این نکته است که امپریالیسم که روز بروز زمینگیرتر می شود و بیش از همه امپریالیست های یانکی که چرخ های اقتصاد آن هر روز بیش تر از حرکت بازمی ماند، بیش از پیش نیازمند جنگی تازه هست تا با آن جنبشی به وضعیت هر روز ناگوارتر خود بدهد. دستگاه حاکمه ی روسیه نیز بگونه ای دیگر شاید نیازمند جنگی برای سرکوب توده های مردم ناخشنود خود و جلوگیری از گردش بازهم بیش تر به چپ باشد. در چنین شرایطی، جنگ نیاز همه ی بهره کشان خرد و کلان را دستکم در بازه ی زمانی مشخص تاریخی برآورده می کند. به هر رو، جستار به این سادگی که نوشتید، نیست!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ اسپند ماه ۱۳۹۲
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!