قهرمانی که به میهن بازگشت!

۲۸ فوریه گدشته، درست نیمروز به وقت کوبا، فرناندو گونزالس لیورت، یکی از پنج قهرمان کوبایی، پس از گذراندن دوره ی زندان در زندان های ایالات متحد که هر دقیقه ی آن ناروا بود به کشورش بازگشت.

فرناندو که تا لحظه ی فرود هواپیما به وی دستبند زده بودند، سرانجام توانست مادرش ماکالی لیورت، خواهرانش و همسرش رُزا آرورا را در خاک کوبا در آغوش گیرد.

فرناندو در فرودگاه از سوی رائول کاسترو، رییس جمهور و شخصیت های بلندپایه ی حاکمیت کوبا پیشواز شد. این پیشواز با در آغوش کشیدنی از دل و جان از سوی رِنه که وی را از «دادرسی میامی» در سال ۲۰۰۱ به این سو ندیده بود، پی گرفته شد.

برای همه ی ما در جنبش همبستگی با آماج آن ها، سربلندی و پایبندی به بنیادهای اخلاقی ایستادگی که فرناندو بر آن ها پای فشرد، ستایش آمیز است. در همه ی سال های در بند، وی هرگز سست نشد و لبخندش را از دست نداد.

بهره مندی از شادی دیدن فرناندو با خانواده اش، مردمش و رهبری انقلابی کوبا، این امید را نیرو می بخشد که با همبستگی جهانی به آزادی جراردو، رامون و آنتونیو، زودتر از زمان دراز زشت زندان شان دست یابیم.

بازگشت فرناندو به خاک کوبا، پیگیری پیکار در به فرجام رساندن بازگشت هر یک از دیگر پنج نفر را بر دوش ما می نهد.

برگرفته از «کمیته ی جهانی برای آزادی ۵ کوبایی»:
http://victoriafriendsofcuba.wordpress.com/2014/03/01/a-hero-returns-to-his-homeland/

برگردان از ب. الف. بزرگمهر