«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ فروردین ۱۳, چهارشنبه

... ما جوان بودیم؛ اشتباه کوچکی از ما سر زد. به بزرگی خودتان ببخشید!


آقا! ما خاک پای شماییم! ما را هنوز نیامده از خانه ی خودتان بیرون نرانید؛ خدا را خوش نمی آید؛ اینجا خانه ی امید ماست! یادتان هست در جنگ های افعانستان و عراق، دستیار شما بودیم و در بوسنی هرزگوین از هیچ کمکی دریغ نکردیم؟!  ... ما جوان بودیم؛ اشتباه کوچکی از ما سر زد. به بزرگی خودتان ببخشید! ما را به آنجا برده بودند که برای شان از انگلیسی به فارسی برگردانیم تا  برادران زبان نفهم آن دوره ی ما، بفهمند آن زبان بسته ها چه می گویند! ما را چه به گروگانگیری؟! تازه، آنجا هم بودیم به آن اسیران، طفلان مسلم مرتب آب می رساندیم تا تشنه نمانند؛ می گویید: نه! از همین خانمی که اینجا آمده، دکترایش را بگیرد، بپرسید ... او هم آنجا بود و دید که ما مرتب به آن گروگان های مادرمرده آب می رساندیم ...

همان خانم در حالی که نیشش باز شده، رو به سفیر بیچاره ی رژیم خوار و ورشکسته:
ـ آقای ابوطالبی! شما که انگلیسی تان خوب است، بفرمایید ببینم، «کفتار» به انگلیسی چه می شود؟

آقای ابوطالبی در حالیکه پلک یکی از چشم هایش می پرد و لکنت زبان پیدا کرده با مکثی نه چندان کوتاه:
ـ پنداری مردارخوار! ... خواهر ... ببخشید ... خانم! ما از انگلیسی به فارسی مان خوب است؛ ولی فارسی به انگلیسی مان را باید هنوز تقویت کنیم ... مگر آنجا به زبان دیپلماتیک سخن نمی گویند؟!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۳

***

حمید ابوطالبی همچنان تیتر یک است

کارمندان پیشین سفارت ایالات متحد در ایران که از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ در تهران گروگان گرفته شده بودند، به انتخاب یکی از افرادی که در این گروگانگیری ۴۴۴ روزه نقش داشته ـ به عنوان سفیر جمهوری اسلامی  ایران در سازمان ملل ـ اعتراض کردند. وکلای این دیپلمات های پیشین ایالات متحد می گویند آنها از دولت می خواهند با صدور ویزا برای حمید ابوطالبی مخالفت و از ورود وی به خاک ایالات متحده جلوگیری کند.

این واقعیت که ابوطالبی که پیش از این سفیر ایران در برخی کشورهای اروپایی بوده، از سوی حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل انتخاب شده از ماه ها قبل به اطلاع هیات های مستقر در سازمان ملل رسیده بود. اما ادعاهایی که در مورد نقش او در گروگانگیری مطرح می شود، موجب شده است که گروگان های پیشین ایالات متحد از دولت باراک اوباما بخواهند به درخواست جمهوری اسلامی برای صدور ویزای دیپلماتیک برای ابوطالبی پاسخ منفی بدهد.

بری روزن، یکی از گروگان های پیشین در بیانیه ای که در اختیار این خبرگزاری انگلیسی قرار داده، با اشاره به اینکه مخالف صدور ویزا برای ابوطالبی است، مدعی شد صدور ویزا برای وی نشان می دهد که از نظر دولت ایالات متحد، ماجرای گروگانگیری خیلی مهم نبوده است. به گفته وکیل گروگان های پیشین ایالات متحد، همه می دانند که حمید ابوطالبی در ماجرای گروگانگیری حضور داشته است؛ اما پس از ۳۴ سال تشخیص اینکه او نقش محوری داشته یا خیر، دشوار است. اما به هر ترتیب ابوطالبی آنجا بوده و همچنان به دلیل نقش آفرینی در ماجرای گروگانگیری از اعتبار سیاسی در ساختار جمهوری اسلامی برخوردار است.

بنا بر ادعای آنها اینکه یکی از افرادی که در این ماجرا نقش داشته، ویزای ایالات متحد بگیرد و به عنوان یک دیپلمات عالیرتبه قدم به خاک ایالات متحده بگذارد ، برای گروگان های پیشین غیر قابل پذیرش است. این در حالی است که ابوطالبی می گوید در جریان گروگانگیری تنها نقش مترجم و مذاکره کننده را داشته است.

جان لیمبرت، یکی از گروگان های پیشین ایالات متحد در مورد نقش ابوطالبی در این ماجرا گفت:
من مطمئن نیستم که منظور او از اینکه می گوید تنها مترجم بوده است، چیست. او برای چه کسی و در کجا مترجم بوده است؟

به گزارش رویترز، ابوطالبی که سفیر ایران در ایتالیا، بلژیک و استرالیا بوده یک تندرو یا فردی که ایده های ضد غربی دارد ، شناخته نمی شود. بلکه او یک میانه رو نزدیک به روحانی ، هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، روسای جمهور اسبق ایران به شمار می رود. نزدیکان به ابوطالبی می گویند، او یک دانشجوی خط امامی بوده که در گروه مرکزی حمله به سفارت حضور نداشته است. او در ماه سپتامبر توسط روحانی به عنوان معاون دفتر امور سیاسی و رئیس بخش آسیای میانه در مجمع تشخیص مصلحت نظام معرفی شد. مجمعی که هاشمی ریاست آن را بر عهده دارد.

یک مقام وزارت خارجه ایران و از دوستان ابوطالبی به شرط فاش نشدن نامش می گوید: حمید یک شخص میانه رو است که همواره به میانه روی و اصلاحات اعتقاد داشته است. او یکی از میلیون ها جوان ایرانی بود که می خواست شاه سرنگون شود. او هیچگاه یک تندرو نبوده و از خاتمی حمایت می کرده است. به گفته این مقام آگاه، ابوطالبی یکی دو باری گفته است که اشغال سفارت یک اشتباه بوده است.

ماشاء الله شمس الواعظین، از روزنامه نگاران اصلاح طلب می گوید که ابوطالبی را از سال های ۱۹۸۰ می شناسد. به گفته وی ابوطالبی یک فرصت خوب برای مذاکرات دوجانبه ایران و ایالات متحد به شمار می رود. شمس الواعظین ، او را یک پراگماتیست توصیف می کند.

یکی دیگر از کارمندان پیشین وزارت خارجه ایران نیز می گوید که ابوطالبی مانند معصومه ابتکار و برخی دیگر از دانشجویان خط امامی است که دیگر تندرو یا رادیکال نیستند.

در صورتی که ابوطالبی ویزای ایالات متحد را دریافت کند نمی تواند در ایالات متحده آزادانه از این سو به آن سو برود. دیپلمات های ایرانی مانند کره شمالی و سوریه تنها می توانند ۴۰ کیلومتر از مرکز منتهتن که مقر سازمان ملل در آن قرار دارد، خارج شوند.

۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۳


پی نوشت:

جان لیمبرت، یکی از گروگان های آن هنگام، همسری ایرانی دارد. با زبان و ادبیات پارسی، خوب آشناست. به گمان بسیار، بسیاری از دیگر گروگان های ایالات متحد نیز کم و بیش به زبان پارسی آشنا بوده اند.

ب. الف. بزرگمهر  ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۳


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!