«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ فروردین ۲۹, جمعه

کودکانِ کار از همان کودکی آزمون پس می دهند!


تصویر بجه ی خردسالی خوابیده بر روی گونه ای فُرغان را درج کرده و می نویسد:
«خدایا! انگار که برخی ها را از بچگی، بزرگ آفریدی و از همان کودکی سخت می آزمایی! براستی چرا؟!»

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ 
برنام و نوشته ی زیر تصویر از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!