«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۴, یکشنبه

آیا دشمنی را که در انتخابات فرموده ی ما «بول» کرده، می شناسید؟


«آخوندک» زیر برنام «آیا توبه موسوی و کروبی پذیرفته خواهد شد؟»، آورده است:
ماه مبارک رجب فرصت خوبی برای توبه و استغفار و بازگشت به سوی خدای متعال است. مضمون بسیاری از ادعیه مأثوره این ماه شریف نیز طلب آمرزش و توبه به محضر ربوبی است. در کتاب شریف اقبال الاعمال هم فصلی تحت عنوان «فضل الاستغفار و التهليل و التوبة في شهر رجب‏» آمده است که نشانه اهمیت توبه و استغفار در این ماه است. از جمله روایات، پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: «رَجَبٌ‏ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ لِأُمَّتِي أَكْثِرُوا فِيهِ مِنَ الِاسْتِغْفَارِ فَإِنَّهُ غَفُورٌ رَحِيم‏‏». رجب برای امت من ماه استغفار است؛ در این ماه از خدا بسیار طلب مغفرت کنید، که او آمرزنده و مهربان است. برای همین است که گفته اند ذکر اصلی ماه رجب «أستغفر الله و أتوب إلیه» است.

اما آنچه بهانه این نوشتار شد اینکه: اخیرا آیت الله حائری شیرازی در نامه ای مشفقانه به موسوی و کروبی، ضمن برشمردن گناهان بزرگ این دو نفر، آنها را دعوت به توبه کرده اند. به نظر میرسد مسأله توبه سران فتنه را باید از چند جنبه بررسی کنیم.

۱ ـ آیا خداوند متعال توبه سران فتنه را خواهد پذیرفت؟
رحمت واسعه خدا لایتناهی است. خدا توّاب است. «هُوَ الذي یقبلُ التوبة عن عباده و یعفُو عنِ السیّئات». هیچ کس هم اجازه ندارد بگوید خدا توبه فلان کس را نمی پذیرد. از پیامبر اعظم(ص) نقل شده که فرمودند: روزی مردی گفت به خدا قسم که خداوند فلان شخص را نمی آمرزد. پس خداوند فرمود:
این کیست که به من سوگند میخورد که فلانی را نمی آمرزم؟! من آن شخص را آمرزیدم و اعمال صالح آن دیگری را احباط و بیهوده گرداندم؛ چون گفت: خداوند فلان شخص را نمی بخشد.

البته توبه ای که خدا آن را می پذیرد، «توبه حقیقی» است؛ و توبه حقیقی مقدمات و شروط و لوازمی دارد که در جای خودش در آیات و روایات بحث شده است.

۲ ـ آیا ملّت ایران توبه سران فتنه را خواهد پذیرفت؟
قاطبه ملت ایران، تاکنون هرجا که فرصتی برای ابراز نظر در خصوص سران فتنه یافته اند، به حق خواستار اشدّ مجازات (اعدام) برای آنها شده اند؛ از تظاهرات ۹ دی ماه ۸۸ تا راهپیمایی ۲۲ بهمن ۹۲ تا تومار بیشمار امضائی که اخیرا سخنگوی قوه قضائیه به آن اشاره کرد؛ اما گمان من بر این است که چنانچه سران فتنه «توبه حقیقی» کنند و واقعا از ظلم بزرگی که به ملت کردند، پشیمان شده و به گناهان بزرگ خود در ماجرای انتخابات ۸۸ اعتراف علنی کنند و از پیشگاه ملت و رهبری عزیز طلب بخشایش کنند، بعید نیست که مردم بزرگوار ایران از گناهان آنان درگذرند. البته یکی از شروط اساسی چنین توبه ای، تلاش سران فتنه برای بازگرداندن آن بخش از جوانانی است که بخاطر انحراف این دو نفر، گمراه شدند.

۳ ـ پس از توبه سران فتنه، وظیفه دستگاه قضایی چیست؟
پیش از این عرض شد که مجازات قانونی و شرعی این دو نفر با استناد به منابع حقوقی و فقهی، چیزی کمتر از اعدام نیست. با این حال براساس فقه و حقوق، چنانچه «توبه حقیقی» صورت گیرد و این دو نفر برای جبران ظلم بزرگی که در حق نظام کردند، تلاش صادقانه ای از خود نشان دهند، چه بسا این مجازات قابل تخفیف باشد. البته آنچه گفته شد، صرفا مربوط به جنبه عمومی جرم این دو نفر است؛ اما در مورد خونهای به ناحق ریخته و اموال به غارت رفته در ماجرای فتنه ۸۸، چنانچه شاکیان خصوصی وجود داشته باشند، به عنوان جنبه خصوصی جرم در جای خود قابل مطالبه و محاکمه است.

و احتمالی از جنس دیگر ...
با این حال، احتمال دیگر در خصوص این دو نفر آن است که علی رغم اینکه خداوند توبه پذیر است، اما بخاطر خیانتها و جنایتهای غیر قابل جبران سران فتنه، توبه آنها مورد قبول ملت واقع نشود و دستگاه قضایی نیز مکلّف به محاکمه آنها و صدور اشد مجازات برای ایشان باشد. چنانکه امام خمینی(ره) درباره توبه شاه خائن میفرمایند:
توبه تو پيش ملت پذيرفته نيست. ممكن است يك توبه حقيقى بكنى و مال مردم را دستشان بدهى و همه جنايات را جبران بكنى، خدا ممكن است بپذيرد؛ ـ خدا بزرگ است ـ اما ملّت نمی پذيرد. ما نمی توانيم‏ توبه تو را بپذيريم؛ توبه تو مرگ است؛ توبه گرگ، مرگ است (صحيفه امام، ج ۳ ص ۳۹۱)

آینده پیش روی سران فتنه، آینده ای پر از بیم و امید است؛ باید صبر کرد و سرانجام این ماجرا را دید. آیا این دو نفر توبه خواهند کرد؟ آیا ملت ایران توبه آنها را خواهد پذیرفت؟ امید که چنین باشد. به هرحال، همه ما باید قدر فرصت ماه رجب را بدانیم و آن را  برای توبه و بازگشت به سوی خدا و جبران خطاهای گذشته مغتنم شماریم، که «إنّه هو التوّاب الرحیم.»
--------------
مرتبط:
چرا باید موسوی و کروبی را اعدام کرد؟ http://bit.ly/1rOH56e
نامه آیت الله حائری شیرازی به موسوی و کروبی: http://bit.ly/1lKgbMW
سخنگوی قوه قضائیه از امضای طومار بلندبالای مردمی مبنی بر درخواست محاکمه و اشد مجازات سران فتنه خبر داد: http://bit.ly/SjOlNk

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور بویژه در نشانه گذاری های از اینجانب؛ برجسته نمایی های متن از آنِ من است و برنام نوشتار را نیز با الهام از متن زیر نوشته ام.    ب. الف. بزرگمهر  

* «بول» به آرش «پیشاب» در زبان پارسی است.

***

کسی بالای این نوشته، بخشی از کتاب «جرج اُرول» را برگرفته که بی مناسبت نیست:
جورج اورول - قلعه حيوانات - فصل ششم

بالاخره شبي باد چنان سخت وزيد كه  بناهاي مزرعه از پي تكان خورد و از بالاي بام انبار سفالي به پايين افتاد. مرغ ها وحشتزده از خواب پريدند؛ چون همه صداي تفنگي را در خواب شنيده بودند و صبح كه حيوانات از جايگاه خود خارج شدند، ديدند كه پرچم واژگون شده است و يك درخت تنومند نارون، مثل تربچه از ريشه درآمده است و وقتي چشمشان به آسياب بادي افتاد از فرط نوميدي از بيخ گلو فرياد كشيدند. آسياب بادي ويران شده بود. همه به محل حادثه هجوم بردند و «ناپلئون» كه هميشه به قدم آهسته حركت مي كرد پيشاپيش همه مي دويد. ثمره ي تمام زحمات شان با خاك يكسان شده بود؛ سنگ هايي كه با رنج شكسته بودند و حمل كرده بودند، در اطراف پخش شده بود. زبان همه بند آمده بود؛ با حالتي ماتم زده به قطعات سنگهاي پراكنده خيره شده بودند.

ناپلئون ساكت قدم مي زد و گاه زمين را بو مي كشيد. دُمش به نشانه فعاليت فكري زياد، سيخ شده بود و با سرعت تكان مي خورد. ناگهان گويي به نتيجه اي رسيده باشد، ايستاد و گفت:
«رفقا مي دانيد مسوول اين قضيه كيست؟ آيا دشمني را كه شبانه آمده و آسياب ما را واژگون کرده، مي شناسيد؟ سنوبال!» و ناگهان با غرشي رعدآسا ادامه داد:
«سنوبال اين كار را كرده است. اين خائن ، صرفا به فكر عقيم گذاشتن نقشه ما و براي انتقامجويي از اخراج شرم آورش، در زير نقاب تاريكي اينجا آمده و زحمات يكساله ما را به باد داده است. رفقا همين الان و در همين محل، من حكم اعدام سنوبال را صادر و اعلام مي كنم؛ نشان ”درجه دوم حيواني“ و نيم كيلو سيب، جايزه هر حيواني است كه عدالت را درباره او اجرا كند و يك كيلو سيب جايزه كسي است كه او را زنده دستگير کند.»

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور بویژه در نشانه گذاری های از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!