۱۹ اردیبهشت سالگرد اعدام فرزاد کمانگر، معلم کامیارانی
فرزاد
کمانگر، دبیر هنرستان کار و دانش شهرستان کامیاران در جنوب استان کردستان،
عضو انجمن صنفی فرهنگیان و انجمن زیست محیطی ئاسک (آهو) بوده و با نام
مستعار "سیامند" در ماهنامه فرهنگی ـ آموزشی رویان که به اداره آموزش و
پرورش کامیاران تعلق دارد، قلم می زده است.
فرزاد کمانگر فعال صنفی و حقوق بشری و کاملاً غیر سیاسی بود ... برای کسانی
که فعال صنفی و اجتماعی هستند، اتهاماتی همچون ضد امنیت ملی عادی است.
اضافه بر آن کسانی که در مناطق مرزی زندگی می کنند، فشارهای امنیتی بر آن
ها بیشتر است.
او به خاطر حس نوع دوستی همیشه برای خدمت به اقشار محروم به روستا می رفت و حقوق خود را برای دانش آموزان نیازمند خرج می کرد. اوحتی به جوانان معتاد کمک می کرد تا به زندگی آبرومند خود باز گردند.
فرزاد
کمانگر از پرکار ترین و زحمتکش ترین معلمان کردستان بود و ۱۲سال در
روستاها و شهر کامیاران تدریس کرد. پس از دستگیری، او متهم به عضویت در
پژاک شد که تا آخرین روز اعدام او ثابت نشد. خبر صدور حکم اعدام او در
دادگاهی که در تاریخ ۶ / ۱۲ / ۸۶ تشکیل شده ُبود صادر شد که در کمتر از
۱۰دقیقه بدون حضور وکیل مدافع در شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده
بود. حکم اعدام توسط سخنگوی قوه قضائیه در روز هفتم خرداد ماه ۱۳۸۷تائید شد.
آقای خلیل بهرامیان وکیل کمانگر درباره ی دلایل بی گناهی او می گفت:
«من
پس از مطالعه ی پرونده هیچ مدرکی که حاکی از عضویت ایشان در سازمان پ ک ک
باشد، ندیدم و در پرونده موجود نیست. پ ک ک متعلق به کشور ترکیه است. لذا
اتهامی که بدون سند و مدرک کافی ارائه شود فاقد وجاهت قانونی است. طبق اصل
۱۶۸ قانون اساسی جرایم سیاسی باید علنی با حضور هیئت منصفه در محاکم
دادگستری صورت گیرد؛ نه یک نفر قاضی تنها با استناد به تحقیقات نیروهای
امنیتی به مدت ۵ دقیقه محاکمه ای را بدون اجازه دادن به وکیل برای دفاع،
بررسی و حکمی را اعلام کند.»
کانون
صنفی معلمان تهران ( طیف صنفی ) در روز دوشنبه ۳۱/ ۴/ ۸۷ کمیته نجاتی،
متشکل از کانون مدافعان حقوق بشر در ایران به نمایندگی شیرین عبادی، خلیل
بهرامیان (وکیل فرزاد کمانگر)، انجمن صنفی معلمان کردستان و خانواده ی او
برای نجات جان فرزاد کمانگر و با حضور برخی خبرگزاری ها تشکیل داد. اما تلاش این کمیته نتیجه ای نداد.
در
سال ۱۳۸۸، کانون صنفی معلمان (طیف صنفی )، مجدداً کارزاری را برای جمع
امضا و در خواست از رییس قوه ی قضاییه برای بازنگری در پرونده ی فرزاد
کمانگر به کار انداخت و در خواست محترمانه ی بازنگری به انضمام امضاهای جمع
شده را به دفتر ریاست قوه ی قضاییه ارسال کرد. باز هم نتیجه ای حاصل نشد.
بیانیه
های کانون صنفی معلمان تهران ( طیف صنفی ) وانجمن صنفی معلمان کردستان و
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به طور مکرر خواستار آزادی
فرزاد کمانگر شدند.
حتی آموزش بین الملل (EI) یک
بار دراواخر سال ۱۳۸۸و بار دوم در اوایل سال ۱۳۸۹ طی نامه هایی به مقام
رهبری، ریاست جمهوری و سفیر کبیر ایران در بلژیک، خواهان آزادی فرزاد
کمانگر شد که ترجمه ی نامه ها در همین تارنما و تارنمای (http://ksmiran2.blogfa.com) به معرض دید خوانندگان گذاشته شد.
شهر
های کردستان و معلمان این استان نسبت به وضعیت فرزاد کمانگر از خود حساسیت
بیشتری نشان دادند و چند تومار مبنی بر لغو حکم اعدام و آزادی او امضاء
کردند. ولی متاسفانه با تمام این تلاش ها، در شرایط باور نکردنی، در سحر
گاه ۱۹ اردیبهشت سال ۸۹ این معلم آزاده را به دار آُویختند و جامعه معلمان
را عزادار کردند. کانون صنفی معلمان (طیف صنفی) این روز را به جامعه معلمان
و خانواده داغدار او تسلیت می گوید.
کانون صنفی معلمان (طیف صنفی) ۱۸ اردیبهشت
عنوان از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر
http://www.behzadbozorgmehr.com/2011/05/blog-post_9029.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر