«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۰, شنبه

واژه های پسندیده ی پارسی برای بچه های خوب و مثبت و مامانی!


«خداییش خوراک خیلی هاست! توی پلاس بچه مودب و مثبت زیاد داریم که به دردشون میخوره ...

زین پس بجای واژه ی نامأنوس «کُس کش» از واژه ی «بانو آوران»،
بجای واژه زشت «جاکش» از واژه ی پرآرش «بسترسازان»،
بجای واژه ی ناپسند «کُسخل» از تعبیر پرمانش «آلت پریش»،
بجای واژه ی بی ادبانه ی «کیر تو دهنت» از عبارت زیبای «مردانگی به کامت» و
بجای واژه ی ناسزاوار «کون لَقّت» از عبارت ادیبانه ی «نشیمنگاهت متزلزل باد» بهره ببریم!

پارسی را پاس بداریم!

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام آن نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!