این
آقا که می بینید فرصت طلبانه و به شیوه ای کم و بیش همانند ضربه های پنالتی به توپ
فوتبال به کارگر معترضی افتاده بر زمین در ترکیه لگد می زند، مشاور سیاسی رجب طیّب
اردوغان، نخست وزیر مافیایی و اسلام پناه دولت ترکیه است که مرگ کارگران در معدن ها
ـ و بیگمان جاهای دیگر ـ را امری طبیعی دانسته است! خوب! هنگامی که آن مرگ ها
طبیعی است، این لگد به پهلوی کارگری زیر دست و پای مامورین، دزدی و چپاول مافیایی
از بودجه عمومی، زد و بند با اربابان جهان سرمایه برای چاپیدن بیش تر مردم و زمینه
سازی جنگ، کاربرد بمب شیمیایی در سوریه و بسیاری چیزهای دیگر نیز همگی، طبیعی خواهند
بود. آنچه غیرطبیعی است، اعتراض کارگران و زحمتکشان به وضعیت اسفبار زندگی شان و غیرطبیعی
تر از آن، اعتصاب و کوشش برای یگانه شدن در ساختارهای صنفی ـ سیاسی شان است؛ گویی،
خداوند آن ها را برای جان کندن و فرآوری ثروت چپاولگران و بهره کشان آفریده است و
بس!
خشم
و نفرت طبقاتی را در چهره ی وی می بینید؟
ب.
الف. بزرگمهر ۲۵ اردی بهشت ماه ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر