«کی گفته مردهای ایرانی قدر زن ها را نمی دانند» در «گوگل
پلاس» درج کرده است.
می نویسم:
این پدیده نمایانگر دو چیز بیش تر نیست که دومی فرآورده و
پیامد نخستین آن است:
یکم ـ بخش عمده ای از آدم
ها و شوربختانه جوان هایی که در این شبکه های به اصطلاح اجتماعی گرد می آیند، بیش
از آنکه در جستجوی دانش و راهی برای بهبود دشواری های اجتماعی و سیاسی کشور خود
باشند از چنین رسانه هایی به عنوان سرگرمی و گذراندن اوقات بیکاری، دوست پسر یا دوست دختریابی سود می برند
که به نوبه ی خود بد نیست؛ به شرط آنکه سویه ی عمده ی زندگی شان را فرا نگیرد و به
آن خو نگیرند که همواره در گوگل پلاس یا فیس بوک و ... پلاس باشند؛
دوم ـ سطحی بودن بیش تر
گفتگوها و ستیزه ها که نمودار زیر نمونه ای از آن است.
در حالیکه اگر هوشمندانه تر عمل شود از چنین رسانه هایی
که بی برو برگرد در خدمت بهره کشان بزرگ جهان عمل می کنند و از آن ها بیش از آنکه
به پندار آید به عنوان دستگاه جاسوسی و در بهترین حالت نظرسنجی و روانشناسی اجتماعی
توده ها و روشنفکران و ... به سود آماج های پلیدشان سود برده می شود، می توان برای
آگاهی رسانی های سودمند و افزایش دانش و بینش خود و نیز سازماندهی برخی کارها در
چارچوب مشخصی بهره برد و تا اندازه ای حتا آماج های گردانندگان و پدیدآورندگان این
رسانه های به اصطلاح اجتماعی را که به پیشه ی" شریف" جاسوسی سرگرمند* بی اثر نمود!
ب. الف. بزرگمهر ۲۰ اردی بهشت ماه ۱۳۹۳
* به عنوان نمونه، نگاه کنید به نامه ی به
اصطلاح اعتراضی زاکربرگ و مدیران دیگر رسانه های به اصطلاح اجتماعی به دولت یانکی
ها، چندی پیش که بیش تر برای از سر خود واکردن مسوولیت بود و نشان می داد که آن ها
همه ی چیزهایی که سازمان های جاسوسی آن کشور و شاید دیگر کشورهای باختری از آن ها
خواسته بودند و می خواهند، سال هاست موبمو به انجام می رسانند و به نوبه ی خود در
برابر وجدان خود (اگر وجدانی برجای مانده باشد!) کاربران و وجدان جامعه ی جهانی پاسخگو
هستند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر