«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مرداد ۱, چهارشنبه

کله گنجشگی های خودخواه دوران ما!


بیشترشان از خانواده های لایه های میان به بالای جامعه بیرون آمده اند؛ از آن گروه خانواده ها که زن و شوهر، هر دو کاری کم و بیش درخور و درآمدی بالاتر از میانگین اجتماع دارند و به همان نسبت نیز به جامعه ی فرودست خود از بالا به پایین می نگرند؛ همه چیزشان از پیش هماهنگ شده است و حتا برای هنگام بچه دار شدن خود نیز برنامه ریزی باریک بینانه و حسابگرانه ای دارند. بچه های شان پا به جهانی می گذارند که بی آنکه از روش های تربیت نادرست شل کن سفت کن کشورهای آسیایی در آن نشانه ای بیابی از همان نخست چارچوب ها را درمی یابند و مانند شمپانزه های پاولوف نسبت به گونه های ویژه ای از پاداش ها و جزاها شرطی شده اند. همه چیز برای آن ها نیز پیشاپیش برنامه ریزی شده و پدر و مادر با هماهنگی یکدیگر روی آن ها سرمایه گذاری می کنند. از همین رو، همه شان همانند فرآورده های ویژه ی کارخانه هایی ویژه حتا از راه دور شناختنی اند و برای کسی چو من، کم و بیش همواره با لبخندی آمیخته از نیشخند و ریشخند و زهرخند:   
کله گنجشگی های خودخواه دوران ما که تاب هیچکس را ندارند. با همه ی زندگی پر و پیمان و همه چیز همیشه آماده ای که داشته اند، بسیاری از آن ها مانند همین تصویر، قد و قواره ی چوب خشک هایی بی برگ و بار و درازی را می یابند که در آن بالا چیزی بسان آب نبات قندی های دوران کودکی هم نسلان من جای گرفته است. نمونه های تیپیک شان را بیش از هرجای دیگر جهان در اروپای باختری می توان یافت که تفاوت اندکی با آدمواره هایی که نمونه های نخستین («پروتوتیپ») آن ها روانه ی بازار شده، دارند. اگر از من بپرسید، آن آدمواره ها را به چنین کله گنجشگی های برنامه ریزی شده ای ترجیح می دهم.

ب. الف. بزرگمهر     یکم امرداد ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!