«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مرداد ۷, سه‌شنبه

پایان سفت کن شل کن روزه داری!


تصویر این جونده را درج کرده که گویی به نشانه ی شکرگزاری پایان ماه روزه، دست هایش را به آسمان بلند کرده است.

به شوخی و جدی می نویسم:
نکنه این هم روزه دار بوده و حالا داره خدای مهربان را سپاس می گوید که به پایان سفت کن شل کن روزه داری رسیده:
پایان نخوردن ها و خواب های افزوده ی بی هنگام تنبل ها و شکم پروران و حاج آقایان و خمیازه کشیدن ها و بوی گندابی که با چاه های مستراح های کهنه پهلو می زند تا پرخوری های تا خرخره شور و شیرین و از همه رنگ افطار و  ...

ب. الف. بزرگمهر  ششم امرداد ماه ۱۳۹۳ (گوگل پلاس)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!