آگاهی رسانی به کارگران و زحمتکشان کشور، وظیفه ای اجتماعی و انقلابی است!
آگاهی و آشنایی فعالین کارگری و تمامی سندیکای‌های کارگری با اسناد معتبر جهانی مربوط به حقوق سندیکایی بویژه در اوضاع کنونی میهن ما از اهمیت بسیار جدی برخوردار است.اکنون که به همت فعالین کارگری مبارزه برای احیای حقوق سندیکایی یکی از از اولویت‌های جنبش سندیکایی موجود زحمتکشان ایران به شمار میاید ، شناخت علمی از موضوعات مربوط به سندیکا و حقوق سندیکایی ضرورت دارد . از این رو اتحاد کارگر بولتن ماهیانه کمیته روابط سندیکایی ایران منشور جهانی حقوق سندیکایی مصوب فدراسیون جهانی سندیکا‌های کارگری (دبلیو – ا ف – تیی – یو ) را به عنوان یکی از اسناد معتبر حقوق سندیکایی باز انتشار داده و در اختیار کارگران ، سندیکا‌های مسقل و تمامی زحمتکشان فکری و یدی کشور قرار می‌‌دهد .
منشور حقوق سندیکایی کارگری
۱ – حقوق کارگران
کارگران حق دارند سندیکا‌های کارگری تشکیل دهند ، به سندیکا‌های موجود بپیوندند و بی آنکه اجازه یا نظارت مقامات دولتی یا کارفرمایان لازم باشد ، در هر فعالیات سندیکایی شرکت کنند.
کارگران حق دارند در محل کار خود یا در هر جای دیگر گرد هم آیند ، به مذاکره بنشینند و عقاید خود را در خصوص تمام مسائلی که به آنان مربوط است ، آزادانه ابراز دارند .
کارگران حق دارند ، نشریات مورد نظر خود را بخوانند ، نشریه‌های سندیکایی و کارگری را پخش کنند و به تبلیغ برای سندیکا‌ها بپردازند.
کارگران حق دارند در کارخانه‌های دولتی یا خصوصی یا در محل کار دیگر ، در انتخابات نمایندگان کارگران ، نمایندگان سندیکا‌ها و رهبران سازمانهای سندیکایی که در دفاع از منافع کارگران مسئول خواهند بود ، شرکت کنند . هر کارگری حق دارد به عنوان نماینده انتخاب شود.
کارگران حق دارند با سازمانهای سندیکایی یا نمایندگان منتخب خود ، هر موضوعی را که به منافع عمومی ، خصوصی و یا شخصی آنان مربوط است ، مطرح کنند.
کارگران حق دارند در دفاع از منافع خود ، در هر عمل مشترک اعم از اعتصاب ، تظاهرات یا دیگر فعالیتهای سندیکایی شرکت کنند.
کارفرمایان یا مقامات دولتی تحت هیچ شرایطی حق ندارند فعالیتهای سندیکایی کارگران یا آرا و اعتقادات شخصی آنان را عنوان دستاویزی برای تبعیض در استخدام ، شرایط استخدام و دستمزد به کار گیرند ، یا آن را وسیله اخرج یا اعمال جریمه بکار برند .
۲ – آزادی فعالیت سندیکایی کارگری
اعضای سندیکا‌ها ، اساسنامه و آئین نامه‌های مربوط به سندیکا‌ها و چگونگی و حدود فعالیت آنها را باید خود آزادانه تدوین کنند و بدون هیچ گونه محدودیت ، رهبران و مسئولان سندیکا‌های خود را برگزینند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند به دور از مزاحمت یا دخالت مقامات دولتی یا کارفرمایان بر اساس اساسنامه و آین نامه‌های خود عمل کنند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند بدون کسب اجازه از هر مقام دولتی در محل کار خود گرد هم آیند و به برگزاری کنفرانس، کنگره ، میتینگ و حتا تظاهرت خیابانی اقدام کنند.
کارگران عضو سندیکا‌های کارگری حق عضویت خود را مطابق با اساسنامه سندیکا‌ها پرداخت خواهند کرد . از این رو ، حق عضویت‌ها به همان شیوه‌ای که اساسنامه معین کرده است ، اخذ خواهد شد. پرداخت حق عضویت اختیاری است . موجودی صندوق‌های سندیکا‌های کارگری یا دیگر دارائی‌های آنها ضبط ناشدنی است و نحوه اداره آنها یا نظارت بر آنها تنها بر عهده سندیکا‌های کارگری خواهد بود.
سندیکا‌های کارگری حق دارند از محل ثابتی که مناسب با فعالیت آنها باشد ، برخوردار باشند و از مقامات دولتی بخواهند که چنین محلی را در اختیار‌شان قرار دهند . اداره محل سندیکا‌ها یا اماکنی که به آنها واگذاری میشود ، حق کارگران است . اما مصونیت این اماکن باید تضمین شود.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند به همه نوع آموزش یا فعالیتهای فرهنگی در میان کارگران بپردازند، برای آنان مدرسه ، کتابخانه ، باشگاه یا هر نوع امکان و دیگر تسهیلات اجتماعی ، آموزشی ، فرهنگی ، تفریحی و ورزشی فراهم آورند و خود آن را اداره کنند.
نمایندگان سندیکا‌های کارگری یا نمایندگان کارگران حق دارند در محل کار خود بدون دخالت یا نظارت مقامات دولتی و کارفرمایان مسئولیت‌های خود را پی گیرند و مادام که به فعالیتهای سندیکایی خود مشغولند ، نباید مشمول هر نوع جریمه ، تنبیه یا توبیخ شوند .مقامات دولتی یا کارفرمایان حق ندارند از ورود نمایندگان سندیکا‌های کارگری در انجام وظایف خود به خانه‌های سازمانی جلوگیری کنند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند بر پایه صنایع و حرف در محل ، ناحیه ، کشور و حتا در هر منطقه از جهان فدراسیون تشکیل دهند و به ایجاد کنفدراسیونی که در بر گیرنده صنایع، حرف یا تخصص‌های گوناگون باشد اقدام کنند.
۳ – حق سندیکا‌ها در نمایندگی کارگران
سندیکا‌های کارگری حق دارند از منافع هر کارگری دفاع کنند و هر مسئله‌ای را که به منافع کارگران مربوط است ، بررسی کرده و در باره آن اظهار نظر و دخالت کنند.
سندیکا‌های کارگران و از جمله سندیکا‌های کارگران در واحد‌های خدمات عمومی حق دارند با کارفرمایان و مقامات دولتی به مذاکره بپردازند و قرار داد دسته جمعی منعقد کنند.
سندیکا‌های کارگری منافع انفردی و یا دسته جمعی کارگران را در تمام مجامع و امور کارگری ، به ویژه در خصوص تعیین دست مزد‌ها ، ایمنی کار آموزش حرفه‌ای ، استخدام ، شرایط استخدامی و اخراج نمایندگی میکنند .مقامات دولتی نباید بین سندیکا‌های کارگری در خصوص حق نمایندگی آنها هیچ تبعیضی قائل شوند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند با بر وظایف نمایندگی خود در تمام مجامع تصمیم گیری که به منافع کارگران مربوط است ، شرکت کنند و اگر شرایط اقتضا کند که از بین سازمانهای تنها یک سازمان انتخاب شود ، چنین حقی به آن سازمان تعلق دارد که بیشترین نمایندگی را در میان کارگران دارا باشد.
سندیکا‌های کارگری حق دارند برای دفاع از حقوق کارگران به دادگاه‌ها مراجعه کنند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند در اداره و تعیین خط مشی سازمانهای تأمین اجتماعی یا هر سازمان دیگر که به مسائل اجتماعی مربوط میشود ، شرکت کنند. سازمانهای سندیکایی کارگری باید در تمام مسائلی که مستقیم و یا غیر مستقیم به کارگران مربوط میشود ، بخصوص در تنظیم قوانین و آیین نامه‌ها ، طرف مشورت قرار گیرند.
۴- حق اعتصاب
حق اعتصاب یک حق سیاسی کارگران است .هر کارگر ، صرفنظر از حرفه‌اش ، حق دارد بدون هیچ گونه محدودیتی به حربه اعتصاب توسل جوید . کارگران و سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند در دفاع از منافع خود اعتصاب را سازمان دهند یا از آنها حمایت کنند. سازماندهی اعتصاب ، شرکت در اعتصاب یا تظاهرت به نشانی همبستگی نباید تحت هیچ عنوانی به دستاویز تنبیه ، جریمه یا هر عمل توبیخی دیگر در باره کارگران ، چه به هنگام اعتصاب و چه بعد یا قبل از آن بدل شود.
۵ – فعالیت بین المللی سندیکا‌های کارگری
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند بر اساس انتخاب و خواست آزادانه ابراز شده اعضای خود به سازمانهای بین المللی سندیکایی کارگری بپیوندند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند در فعالیتهای بین المللی سندیکایی شرکت کنند ، با کارگران و سندیکا‌های کارگری سایر کشورها اعلام همبستگی کنند و حتا گرد هم آیی و کنفرانس‌های سندیکایی کارگری بین المللی تشکیل دهند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند با سازمانهای سندیکایی بین المللی کارگری یا خارجی ، بدون هیچگونه محدودیتی ، نماینده مبادله کنند .از این رو، در هر زمان لازم به نمایندگان آنها گذرنامه و ویزا داده خواهد شد.
سازمانهای سندیکایی بین المللی کارگری حق دارند با سازمانهای کارگری همه کشورها روابط همبستگی بر قرار کنند ، برای دیگر سازمانهای بین المللی و سندیکایی کارگری علاقمند ، در صورت توافق ، نماینده یا نشریه بفرستند، به همبستگی و کمک متقابل اقدام کنند و در کشور‌های عضو و زی علاقه به برگزاری گرد همأیی و کنفرانس‌های بین المللی کارگری اقدام کنند.
سازمانهای سندیکایی بین المللی حق دارند از سازمانهای سندیکایی کارگری ملی یا محلی حق عضویت دریافت کنند.
حقوق مندرج در این منشور تمام کارگران را بدون هیچ گونه تبعیض از نظر حرفه ، تخصص ، سنّ ، جنس ،نژاد ، ملیت ، زبان ، آرای سیاسی یا اعتقادات مذهبی در بر می‌گیرد.
شورای عمومی فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری
ورشو ۱۴ دسامبر ۱۹۵۴
«اتحاد کارگر»
برگرفته از تارنگاشت «صدای مردم»
آگاهی و آشنایی فعالین کارگری و تمامی سندیکای‌های کارگری با اسناد معتبر جهانی مربوط به حقوق سندیکایی بویژه در اوضاع کنونی میهن ما از اهمیت بسیار جدی برخوردار است.اکنون که به همت فعالین کارگری مبارزه برای احیای حقوق سندیکایی یکی از از اولویت‌های جنبش سندیکایی موجود زحمتکشان ایران به شمار میاید ، شناخت علمی از موضوعات مربوط به سندیکا و حقوق سندیکایی ضرورت دارد . از این رو اتحاد کارگر بولتن ماهیانه کمیته روابط سندیکایی ایران منشور جهانی حقوق سندیکایی مصوب فدراسیون جهانی سندیکا‌های کارگری (دبلیو – ا ف – تیی – یو ) را به عنوان یکی از اسناد معتبر حقوق سندیکایی باز انتشار داده و در اختیار کارگران ، سندیکا‌های مسقل و تمامی زحمتکشان فکری و یدی کشور قرار می‌‌دهد .
منشور حقوق سندیکایی کارگری
۱ – حقوق کارگران
کارگران حق دارند سندیکا‌های کارگری تشکیل دهند ، به سندیکا‌های موجود بپیوندند و بی آنکه اجازه یا نظارت مقامات دولتی یا کارفرمایان لازم باشد ، در هر فعالیات سندیکایی شرکت کنند.
کارگران حق دارند در محل کار خود یا در هر جای دیگر گرد هم آیند ، به مذاکره بنشینند و عقاید خود را در خصوص تمام مسائلی که به آنان مربوط است ، آزادانه ابراز دارند .
کارگران حق دارند ، نشریات مورد نظر خود را بخوانند ، نشریه‌های سندیکایی و کارگری را پخش کنند و به تبلیغ برای سندیکا‌ها بپردازند.
کارگران حق دارند در کارخانه‌های دولتی یا خصوصی یا در محل کار دیگر ، در انتخابات نمایندگان کارگران ، نمایندگان سندیکا‌ها و رهبران سازمانهای سندیکایی که در دفاع از منافع کارگران مسئول خواهند بود ، شرکت کنند . هر کارگری حق دارد به عنوان نماینده انتخاب شود.
کارگران حق دارند با سازمانهای سندیکایی یا نمایندگان منتخب خود ، هر موضوعی را که به منافع عمومی ، خصوصی و یا شخصی آنان مربوط است ، مطرح کنند.
کارگران حق دارند در دفاع از منافع خود ، در هر عمل مشترک اعم از اعتصاب ، تظاهرات یا دیگر فعالیتهای سندیکایی شرکت کنند.
کارفرمایان یا مقامات دولتی تحت هیچ شرایطی حق ندارند فعالیتهای سندیکایی کارگران یا آرا و اعتقادات شخصی آنان را عنوان دستاویزی برای تبعیض در استخدام ، شرایط استخدام و دستمزد به کار گیرند ، یا آن را وسیله اخرج یا اعمال جریمه بکار برند .
۲ – آزادی فعالیت سندیکایی کارگری
اعضای سندیکا‌ها ، اساسنامه و آئین نامه‌های مربوط به سندیکا‌ها و چگونگی و حدود فعالیت آنها را باید خود آزادانه تدوین کنند و بدون هیچ گونه محدودیت ، رهبران و مسئولان سندیکا‌های خود را برگزینند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند به دور از مزاحمت یا دخالت مقامات دولتی یا کارفرمایان بر اساس اساسنامه و آین نامه‌های خود عمل کنند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند بدون کسب اجازه از هر مقام دولتی در محل کار خود گرد هم آیند و به برگزاری کنفرانس، کنگره ، میتینگ و حتا تظاهرت خیابانی اقدام کنند.
کارگران عضو سندیکا‌های کارگری حق عضویت خود را مطابق با اساسنامه سندیکا‌ها پرداخت خواهند کرد . از این رو ، حق عضویت‌ها به همان شیوه‌ای که اساسنامه معین کرده است ، اخذ خواهد شد. پرداخت حق عضویت اختیاری است . موجودی صندوق‌های سندیکا‌های کارگری یا دیگر دارائی‌های آنها ضبط ناشدنی است و نحوه اداره آنها یا نظارت بر آنها تنها بر عهده سندیکا‌های کارگری خواهد بود.
سندیکا‌های کارگری حق دارند از محل ثابتی که مناسب با فعالیت آنها باشد ، برخوردار باشند و از مقامات دولتی بخواهند که چنین محلی را در اختیار‌شان قرار دهند . اداره محل سندیکا‌ها یا اماکنی که به آنها واگذاری میشود ، حق کارگران است . اما مصونیت این اماکن باید تضمین شود.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند به همه نوع آموزش یا فعالیتهای فرهنگی در میان کارگران بپردازند، برای آنان مدرسه ، کتابخانه ، باشگاه یا هر نوع امکان و دیگر تسهیلات اجتماعی ، آموزشی ، فرهنگی ، تفریحی و ورزشی فراهم آورند و خود آن را اداره کنند.
نمایندگان سندیکا‌های کارگری یا نمایندگان کارگران حق دارند در محل کار خود بدون دخالت یا نظارت مقامات دولتی و کارفرمایان مسئولیت‌های خود را پی گیرند و مادام که به فعالیتهای سندیکایی خود مشغولند ، نباید مشمول هر نوع جریمه ، تنبیه یا توبیخ شوند .مقامات دولتی یا کارفرمایان حق ندارند از ورود نمایندگان سندیکا‌های کارگری در انجام وظایف خود به خانه‌های سازمانی جلوگیری کنند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند بر پایه صنایع و حرف در محل ، ناحیه ، کشور و حتا در هر منطقه از جهان فدراسیون تشکیل دهند و به ایجاد کنفدراسیونی که در بر گیرنده صنایع، حرف یا تخصص‌های گوناگون باشد اقدام کنند.
۳ – حق سندیکا‌ها در نمایندگی کارگران
سندیکا‌های کارگری حق دارند از منافع هر کارگری دفاع کنند و هر مسئله‌ای را که به منافع کارگران مربوط است ، بررسی کرده و در باره آن اظهار نظر و دخالت کنند.
سندیکا‌های کارگران و از جمله سندیکا‌های کارگران در واحد‌های خدمات عمومی حق دارند با کارفرمایان و مقامات دولتی به مذاکره بپردازند و قرار داد دسته جمعی منعقد کنند.
سندیکا‌های کارگری منافع انفردی و یا دسته جمعی کارگران را در تمام مجامع و امور کارگری ، به ویژه در خصوص تعیین دست مزد‌ها ، ایمنی کار آموزش حرفه‌ای ، استخدام ، شرایط استخدامی و اخراج نمایندگی میکنند .مقامات دولتی نباید بین سندیکا‌های کارگری در خصوص حق نمایندگی آنها هیچ تبعیضی قائل شوند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند با بر وظایف نمایندگی خود در تمام مجامع تصمیم گیری که به منافع کارگران مربوط است ، شرکت کنند و اگر شرایط اقتضا کند که از بین سازمانهای تنها یک سازمان انتخاب شود ، چنین حقی به آن سازمان تعلق دارد که بیشترین نمایندگی را در میان کارگران دارا باشد.
سندیکا‌های کارگری حق دارند برای دفاع از حقوق کارگران به دادگاه‌ها مراجعه کنند.
سندیکا‌های کارگری حق دارند در اداره و تعیین خط مشی سازمانهای تأمین اجتماعی یا هر سازمان دیگر که به مسائل اجتماعی مربوط میشود ، شرکت کنند. سازمانهای سندیکایی کارگری باید در تمام مسائلی که مستقیم و یا غیر مستقیم به کارگران مربوط میشود ، بخصوص در تنظیم قوانین و آیین نامه‌ها ، طرف مشورت قرار گیرند.
۴- حق اعتصاب
حق اعتصاب یک حق سیاسی کارگران است .هر کارگر ، صرفنظر از حرفه‌اش ، حق دارد بدون هیچ گونه محدودیتی به حربه اعتصاب توسل جوید . کارگران و سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند در دفاع از منافع خود اعتصاب را سازمان دهند یا از آنها حمایت کنند. سازماندهی اعتصاب ، شرکت در اعتصاب یا تظاهرت به نشانی همبستگی نباید تحت هیچ عنوانی به دستاویز تنبیه ، جریمه یا هر عمل توبیخی دیگر در باره کارگران ، چه به هنگام اعتصاب و چه بعد یا قبل از آن بدل شود.
۵ – فعالیت بین المللی سندیکا‌های کارگری
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند بر اساس انتخاب و خواست آزادانه ابراز شده اعضای خود به سازمانهای بین المللی سندیکایی کارگری بپیوندند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند در فعالیتهای بین المللی سندیکایی شرکت کنند ، با کارگران و سندیکا‌های کارگری سایر کشورها اعلام همبستگی کنند و حتا گرد هم آیی و کنفرانس‌های سندیکایی کارگری بین المللی تشکیل دهند.
سازمانهای سندیکایی کارگری حق دارند با سازمانهای سندیکایی بین المللی کارگری یا خارجی ، بدون هیچگونه محدودیتی ، نماینده مبادله کنند .از این رو، در هر زمان لازم به نمایندگان آنها گذرنامه و ویزا داده خواهد شد.
سازمانهای سندیکایی بین المللی کارگری حق دارند با سازمانهای کارگری همه کشورها روابط همبستگی بر قرار کنند ، برای دیگر سازمانهای بین المللی و سندیکایی کارگری علاقمند ، در صورت توافق ، نماینده یا نشریه بفرستند، به همبستگی و کمک متقابل اقدام کنند و در کشور‌های عضو و زی علاقه به برگزاری گرد همأیی و کنفرانس‌های بین المللی کارگری اقدام کنند.
سازمانهای سندیکایی بین المللی حق دارند از سازمانهای سندیکایی کارگری ملی یا محلی حق عضویت دریافت کنند.
*****
حقوق مندرج در این منشور تمام کارگران را بدون هیچ گونه تبعیض از نظر حرفه ، تخصص ، سنّ ، جنس ،نژاد ، ملیت ، زبان ، آرای سیاسی یا اعتقادات مذهبی در بر می‌گیرد.
شورای عمومی فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری
ورشو ۱۴ دسامبر ۱۹۵۴
«اتحاد کارگر»
برگرفته از تارنگاشت «صدای مردم»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر