می نویسد:
وقتی دلتو به «خدا» دادی، دیگه از هیچی نگران نیستی! چون کسی هوای دلتو داره که دارنده همه‌ی دلهاست. همونه که میتونه اگه لازمت شد، دلی که لیاقت دلتو داشته باشه به دلت پیوند بده
همونه که می تونه هر وقت دلت گرفت، آرومت کنه! به محض اینکه
با دلت صداش بزنی، مشکل تو اگر چه بنظرت به بزرگی کوه بیاد با پتکی بزرگتر خورد
کنه و راهتو باز کنه.
خلاصه بگم:
اونه که همه جا چشم ازت بر نمی داره و با اینکه تو حواست
بهش نیس، اون همیشه حواسش به تو هست.
به نظرت اگه قراره فقط عاشق یه نفر باشی، اون کی میتونه
باشه جز ... «خـــــدا» ؟
از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از
اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
واپسین جمله ی آن، مرا به یاد فیلم ماندگار «مارمولک» می
اندازد و دزدی که در جایگاه ملّای مژگتِ (مسجد) آن روستا با بکارگیری تنها یکی دو جمله
از بر شده از برنامه ی تلویزیونی آخوندی جوان، درباره ی «راه های رسیدن به خدا» داد
سخن می دهد و در پایان می گوید:
خیلی باحاله ها! به شمار آدم های دنیا ... چی؟ (و با
همراهی مومنین گردآمده در پای منبر) راه هست برای رسیدن به خدا! خوب! خطبه ی امروز
ما به همین سادگی تمام شد. والسلام و علیکم و رحمت الله و برکاته (نقل به مضمون).
ب. الف. بزرگمهر یکم امرداد ماه ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر