«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مرداد ۱۶, پنجشنبه

با همه ی پشمالویی، چه جانور کاردانی!


تصویری از یک میمون اندونزیایی که از خود عکسی بیمانند گرفته است. هنگامی که نوشته ی همراه آن را (نوشته ی زیر) می خواندم با خود می اندیشیدم:
با همه ی پشمالویی، چه جانور کاردانی!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۶ امرداد ماه ۱۳۹۳

***

هنگامی که یک میمون یک «سلفی» از خود می گیرد، مالکیت «کپی رایت» آن از آنِ کیست؟

«ویکی مدیا» پاسخ داده است: هیچ کس!

ماجرا از این قرار است:
«دیوید سالتر»، عکاس انگلیسی در سفری به جنگل های اندونزی در سال ۲۰۱۱، هنگامی که مدتی اندک از سه پایه ی دوربین عکاسی اش، دور شده بود، این میمون، گوشی تلفن همراه دیوید را برداشت و این عکس را از خودش گرفت. «سالتر» در گفتگو با «واشینگتن پست» می گوید:
اگر این یک عکس معمولی بود، من می توانستم ادعا کنم، خودم آن را گرفته ام و اکنون بسیار ثروتمندتر بودم. اما مسوولین «ویکی مدیا» در پاسخ به اعتراض دیوید برای برداشتن این عکس از تارنگاشت آنجا، پاسخ داده اند، هنگامی که یک جانور عکسی را می گیرد، «کپی رایت» آن عکس از آنِ هیچکس نیست و بخشی از مالکیت (حوزه ) عمومی بشمار می آید
.

از «گوگل پلاس» با ویرایش و بازنویسی درخور از اینجانب:    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!