عشق آمد چنین سرخ ...
عشق آمد چنین سرخ
آه با آن که دیر است
سرخ گل رسته در برف
راستی دلپذیر است
عشق، ای عشق، ای عشق
قله تا من، چه راهی؟
گام هایم چه لرزان
دست هایم چه پیر است
زنده یاد سیمین بهبهانی
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید! از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!
درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر