«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مرداد ۲۷, دوشنبه

سهم زن ها در سرزمین من


در سرزمین من
هیچ کوچه ای
به نام هیچ زنی نیست
و هیچ خیابانی  ...
بن بست ها اما
فقط زن ها را می شناسد انگار

در سرزمین من
سهم زن ها از رودخانه ها
تنها پل هایی است
که پشت سر آدم ها خراب شده اند!

اینجا
نام هیچ بیمارستانی
مریم نیست
تخت های زایشگاه ها اما
پر از مریم های دردکشیده ای است
که هیچ یک، مسیح را
آبستن نیستند!

رویا شاه حسین زاده

از «گوگل پلاس» برنام را با الهام از متن سروده برگزیده ام.   ب. الف. بزرگمهر 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!