هند روز ۵ نوامبر (۱۴ آبان ماه ۱۳۹۲ ماه) نخستین کاوشگر خود را به سوی سیاره ی مریخ روانه کرد. ساعت ۳۸ : ۱۴به وقت محلی
«مانگالیان» (ره سپر مریخ) از «آندرا پرادش» در جنوب هند با موشک به فضا پرتاب شد
و در مدار زمین قرار گرفت.
طرح مریخی هند با چهار و نیم میلیارد روپیه (۵۴ میلیون یورو) به
واقعیت پیوسته است که از بهای یک هواپیمای بویینگ هم کمتر است. آمریکا برای فرستادن
کاوشگر به مریخ ۶ برابر بودجه هند را هزینه کرده است. با این همه، باز هم اقدام هند
انتقادهایی را برانگیخته است: در کشوری که یک سوم تنگدستان جهان در آن زندگی می‌کنند،
بسیاری از اهالی مخالف هزینه کردن پول برای طرح های فضایی هستند.
... وزن ۳۵۰ تنی این کاوشگر اجازه نمی‌دهد که به سادگی از میدان
کِشش (جاذبه) زمین خارج شود. از همین رو یک ماهی را به دور زمین خواهد چرخید تا
شتاب بایسته برای چیرگی بر کشش زمین و رهسپار شدن به سوی مریخ را بیابد.
برگرفته از «دویچه وله» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی
اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
با خود می اندیشم:
آن ها با هزینه ای کم تر از یک هواپیمای مسافربری، چنین
طرحی را در مدتی کم و بیش کوتاه به اجرا درآورده اند و با این همه، حتا در کشوری
که در آن تنگدستی گروه های بزرگ آدمی بیداد می کند، سر و صداها و انتقادهایی را
برانگیخته است؛ اگر چنین طرحی در «ولایت آقا»ی خودمان که نام کشوری بزرگ و تاریخی
به نام ایران را نیز در سایه نهاده به اجرا درمی آمد، چه مدت زمانی به درازا می
کشید و چه اندازه از جیب بودجه ی عمومی یا به زبان خودشان: «بیت المال» به
نام آن طرح هزینه و به جیب دزدانِ اسلام پیشه سرازیر می شد؟ ...
سپس به یاد رندی افتادم که یکی دو سال پیش، متراژ اسکناس
های به گمانم صد تومانی برای خرید یک کیلو گیلاس را اندازه گرفته بود: بگمانم کم و
بیش، هفت متر شده بود که اکنون باید چندمتری دیگر نیز بر آن افزود!
به واپسین جمله
های برگرفته از آن تارنگاشت، نگاهی دوباره می افکنم:
«... یک ماهی را به دور
زمین خواهد چرخید تا شتاب بایسته را برای چیرگی بر کشش زمین و رهسپار شدن به سوی
مریخ بیابد.»
خوب! به این ترتیب
در آنجا هم کار به همین سادگی نیست؛
برای چیرگی بر کشش زمین باید ماهواره یک ماه دور کره ی زمین بچرخد و قربان
صدقه ی
آن برود تا به سوی مریخ رهسپار شود؛ این ها هم روی زمین همان کار را انجام
می دهند؛ پول و سرمایه آن اندازه باید دور سر آقایان و آقازادگان و ریزه
خواران ریز و
درشت و پامنبری ها و دعا و ثناگویان شان بچرخد تا رفته رفته سبک شده و طرح
با هزار
سلام و صلوات و منت امام زمانی بر گردن خلق الله به اجرا برسد! همانندی
شگفتی است!
این طور نیست؟!
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ آبان ماه ۱۳۹۲
http://www.behzadbozorgmehr.com/2013/11/blog-post_9957.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر