«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ شهریور ۱۲, چهارشنبه

خردمند هر آنچه را که می داند، نمی گوید ...


سخنی است از ارستو که می گوید:
«خردمند هر آنچه را که می داند، نمی گوید؛ ولی آنچه را که می گوید، می داند.»

از «گوگل پلاس» با اندک ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر 

می نویسم:
با اینکه از بسیاری از اینگونه برگرفته ها به دلیل آنکه از متن اصلی جدا شده و مانشی مطلق می گیرند، چندان خوشم نمی آید؛ ولی این یکی که تاکنون آن را نشنیده بودم، از دید من، بسیار درست و در چارچوب فلسفی خود به اندازه ای بسنده دربرگیرنده و همزمان در چارچوب خود (جامع و مانع) است.

ب. الف. بزرگمهر    ۱۲ شهریور ماه ۱۳۹۳


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!