«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ آبان ۲۸, چهارشنبه

رژه روسی ـ یوهان اشتراوس دوم


این رژه روسی گوشنواز را گذاشته بودم برای روز آدینه که بویژه نیمروز به بعدش برای بسیاری خسته کننده و یادآور درس و مشق های انجام نشده یا دیدن فلان «ریش الدین ابولمحاسن» با دهانی بدبو در حال زمزمه های زیرلبی و تسبیحی کهربایی در دست در نخستین روزِ کاری است. کم تر از چهار دقیقه است و با آن می توانید رژه ی نرم و نازکی در جلوی آینه ی قدی، دور مبلمان اتاق یا حتا اگر باغچه ی کوچکی در خانه هست به گرد آن، بیامایید.* چگونگی انجام آن به آفرینش هنری هر یک از شما و فضای خانه بستگی دارد و گرچه به عنوان نمونه، «قِرِ کمر» بخشی از رژه بشمار نمی رود؛ ولی در این رژه «مستحب» و از دید اینجانب حتا از اهم واجبات است!

این رژه به هیچ رو تنها برای آقایان دلمرده در آن ساعت های ویژه نیست؛ خانم ها نیز می توانند بسته به ذوق خود آن را بیازمایند؛ هم برای تندرستی همگی خوب است؛ هم چربی های افزوده از نان خامه ای و شکلات و آت و آشغال هایی به نام «فَست فود» را از میان می برد و هم به زیبایی اندام تان کمک می کند. از همه مهم تر که داشت یادم می رفت، دلمردگی و سایر چیزهای ناخوشایند را نیز از ذهن تان می زداید و آماده ی رزم می شوید!

می گویید، نه! یکی دو بار و در چند نوبت آن را بیازمایید. آنگاه خواهید دید که چه چیز خوبی برای شما جسته و فراهم نموده ام. خوب! به سپاسگزاری هم نیازی نیست. بجای آن، یک دور دیگر رژه بروید.

ب. الف. بزرگمهر      ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۳

* از واژه ی کم و بیش فراموش شده ی: آماییدن یا آمایش به آرش «تدارک دیدن»، فراهم نمودن





هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!