این رژه روسی گوشنواز را گذاشته بودم برای روز آدینه که بویژه نیمروز به بعدش برای بسیاری خسته کننده و یادآور درس و مشق های انجام نشده یا دیدن فلان «ریش الدین ابولمحاسن» با دهانی بدبو در حال زمزمه های زیرلبی و تسبیحی کهربایی در دست در نخستین روزِ کاری است. کم تر از چهار دقیقه است و با آن می توانید رژه ی نرم و نازکی در جلوی آینه ی قدی، دور مبلمان اتاق یا حتا اگر باغچه ی کوچکی در خانه هست به گرد آن، بیامایید.* چگونگی انجام آن به آفرینش هنری هر یک از شما و فضای خانه بستگی دارد و گرچه به عنوان نمونه، «قِرِ کمر» بخشی از رژه بشمار نمی رود؛ ولی در این رژه «مستحب» و از دید اینجانب حتا از اهم واجبات است!
این
رژه به هیچ رو تنها برای آقایان دلمرده در آن ساعت های ویژه نیست؛ خانم ها نیز می
توانند بسته به ذوق خود آن را بیازمایند؛ هم برای تندرستی همگی خوب است؛ هم چربی
های افزوده از نان خامه ای و شکلات و آت و آشغال هایی به نام «فَست فود» را از
میان می برد و هم به زیبایی اندام تان کمک می کند. از همه مهم تر که داشت یادم می
رفت، دلمردگی و سایر چیزهای ناخوشایند را نیز از ذهن تان می زداید و آماده ی رزم
می شوید!
می
گویید، نه! یکی دو بار و در چند نوبت آن را بیازمایید. آنگاه خواهید دید که چه چیز
خوبی برای شما جسته و فراهم نموده ام. خوب! به سپاسگزاری هم نیازی نیست. بجای آن،
یک دور دیگر رژه بروید.
ب.
الف. بزرگمهر ۲۸ آبان ماه ۱۳۹۳
* از واژه ی کم و بیش فراموش شده ی: آماییدن یا آمایش به آرش «تدارک دیدن»،
فراهم نمودن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر