«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ آذر ۲۱, جمعه

زنده باد کاسترو! زنده باد کوبای قهرمان!


فیدل کاسترو، برنده ی «جایزه کنفوسیوس» شد. این جایزه همتراز چینیِ «جایزه صلح نوبل» به پاس کوشش فیدل کاسترو در گشودن گره بحران های بین المللی به وی پیکش شد. «لیو ژیکین» یکی از سازمان دهندگان «جایزه صلح کنفوسیوس» گفت:
«کاسترو در زمانی که قدرت را در دست داشت، برای گشودن گره بحران ها و ستیزهای جهانی هیچگاه به زور و تندی دست نیازید.»

وی افزود :
«پدر انقلاب کوبا از هنگام کناره گیری از قدرت در سال ۲۰۰۸ ترسایی تاکنون با رهبری و سازمان های خارجی دیدار کرده و بگونه ای خستگی‌ناپذیر برای از میان بردن جنگ ابزارهای هسته‌ای کوشیده است ...»

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!