نوشته ای است از کسی با برنام «آلزایمر هسته ای» که بگمان بسیار با باندهای درون یا پیرامون حاکمیت تبهکار ایران هماوندی دارد و در یکی از بندهای پایانی نوشته اش، گونه ای گروکشی نه چندان هماوند با جستار در میان نهاده را به نمایش گذاشته بود که به ناچار آن را پیراستم.
با نادیده گرفتنِ زاویه ی دید
کم و بیش تنگ که رویهمرفته از چارچوب درگیری های جناحی فراتر نمی رود، فرصت طلبی
ها و نان به نرخ روز خوردن های تنی چند از فرومایگان رده بالای نظام تبهکار را بخوبی
یادآور شده است؛ فرومایگانی که به هنگام بایسته، پشت «شاخ ولایت» سنگر می گیرند و گاه
که باد از سویی دیگر می وزد، دُم درمی آورند.
واپسین بند نوشته به اندازه ای بسنده گویاست:
«سال گذشته که حسن روحانی رییس جمهور شد، می پنداشتیم که هاشمی،
کلاه گشادی بر سر ”اصلاح طلبان“ گذاشته بود! اکنون اگر خوب نگاه کنیم، می بینم که
کلاه ما را برداشتند و بر سر ”اصلاح طلبان“ گذاشتند!» («گوگل پلاس»)
نوشته ام:
فراموشی در کار نیست! بهره برداری ابزاری است که فرصت طلب
ها و نان به نرخ روز خورها از همه کس و همه چیز می کنند؛ حتا از آن رهبر نادان
مُعظّم که با گاو پهلو می زند! («گوگل پلاس»)
ب. الف. بزرگمهر دهم آذر ماه ۱۳۹۳
***
«آلزایمر
هسته ای»
علی اکبر ولایتی:
همگان باید بدانند که فرمایشات رهبر معظم انقلاب فصل
الخطاب است و پس از اینکه ایشان فرمودند ما با مذاکره و ادامه آن "موافقیم"
نباید سخنی در جهت مخالفت با گفتگوها هسته ای گفته شود.
ادعای ولایتی در حالی است که رهبری هیچگاه از موافقت
نگفتند و از «عدم مخالفت» گفتند. با این حال، گویا آقای ولایتی فراموش کرده اند که
رهبری در دولت گذشته هم مانند امروز با گفتگوها موافق بود و از گروه مذاکره کننده پیشین
هم پشتیبانی می کرد و خرده ریز گفتگوها هم در اختیار رهبری قرار می گرفت!
اما همین عالیجناب در آن مناظره های انتخاباتی سال ۹۲ چشم در چشم ۷۵ میلیون ایرانی، گفتگوهای هسته ای
مورد پشتیبانی رهبری را به توپ بست؛ سعید جلیلی را متهم به ندانمکاری و با عبارت «بیانیه
خوان» کوچک نمود! فشرده ی سخن آنکه چنان کیسه ای به تن رییس گروه مذاکره کننده پیشین
کشید که هیلاری کلینتون هم در خاطراتش آن
را نوشت!
فراموشکاری، بیماری فراگیر این روزهای ماست!
همین آقای رییس مجلس، علی لاریجانی، یک روز پس از شکست گفتگوهای
وین گفت:
تمدید ۷ ماهه توافق ژنو کار عاقلانه ای بود (http://www.irna.ir/fa/News/81401298/) و نسخه ی دولت روحانی در گفتگوهای هسته ای را عاقلانه دانست! یعنی
پیگیری تعلیق غنی سازی ۲۰ درصد و از میان رفتن ذخیره های آن، تعلیق سانتریفیوژهای
نسل تازه، تعلیق غنی سازی در فردو، پایان غنی سازی بالای ۵ درصد، تعلیق اراک و ...
را در برابر ماهیانه ۷۰۰ میلیون دلار "عاقلانه" می نامد!
خودش را نمی دانم؛ ولیا ما یادمان نرفته که ۱۰ سال پیش و
در دوران آزمون نخست «اعتماد سازی»، حسن روحانی و پس از توافق ایران و «تروئیکای
اروپایی» در پاریس، آقای لاریجانی تعریف دیگری از تعقل در گفتگوهای هسته ای ارائه
کرد و در انتقاد از تراز نبودن داده ها و ستانده های ایران در توافق پاریس گفت:
«هیچ آدم عاقلی دُر غلطان نمی دهد که آبنبات بگیرد!»
خوب! مگر شرایط چه تفاوتی کرده که مانش کار عاقلانه دگرگون
شده است؟ تحریم ها؟! نه! خود آقای لاریجانی، همین امروز ۱۰ آذر ماه ۱۳۹۳ گفت که دشواری های اقتصادی کشور ریشه ی ۱۰۰ ساله دارد و به خاطر تحریم
نیست! (http://www.tasnimnews.com/Home/Single/574908)
پس ماجرا چیست؟ اگر زمانی غنی سازی، دُر غلطان بود، هم
اکنون اورانیوم ۲۰ درصد، دُر غلطان است و در گفتگوها باید بهای دُر غلطان را گرفت؛
ولی یا دُرها دیگر خوب نمی غلطند یا مزه ی آب نبات ها دگرگون شده است!
...
سال گذشته که حسن روحانی رییس جمهور شد، می پنداشتیم که هاشمی،
کلاه گشادی بر سر «اصلاح طلبان» گذاشته بود! اکنون اگر خوب نگاه کنیم، می بینم که
کلاه ما را برداشتند و بر سر «اصلاح طلبان» گذاشتند!
از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛
بندی از آن را نیز پیراسته ام. ب. الف.
بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر