«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ دی ۲۳, سه‌شنبه

زمستانِ بی برف، حتا برای مردن هم فصل خوبی نیست!


کسی نوشته است:
افسوس نخورید که چرا این زمستان هم به کسی دل نباخته اید!
زمستان بی برف، دلدادگی می خواهد چکار؟!

و دیگری که آن را بازانتشار داده، سخن وی را چنین پی می گیرد:
زمستانِ بی برف، حتا برای مردن هم فصل خوبی نیست!

هر دو از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:
  
... و من با خود می گویم:
با این همه کار و جُستارهای اجتماعی و سیاسی گوناگون و شمار نه چندان کمی نوشتارهای نیمه کاره که روی دستت مانده اند، بازهم نمی توانی از کنار اینگونه نوشته ها که بیش ترشان طنزی گیرا دربردارند به آسانی بگذری. خودت را گول می زنی که چند دقیقه ای بیش تر زمان نمی برد ...

ب. الف. بزرگمهر     ۲۳ دی ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!