سگ های زنجیری کهنه و نو، تنها ابزارهایی برای پیشبرد
نقشه هستند و بس!
سرنگون باد رژیم تبهکار و سرسپرده ی جمهوری اسلامی!
به گزارش زیر اندکی باریک
شوید! حتا برنام آن به اندازه ای بسنده، گویای همسویی گسترده تر از پیش رژیم
تبهکار جمهوری اسلامی با امپریالیست های «یانکی» و انگلیسی در زیر پا نهادن حق
حاکمیت کشور همسایه است؛ رژیمی که در واپسین دگردیسی ضدانقلابی خود، هرچه بیش تر نقش
«سگ زنجیری» بزرگ اربابان سرمایه ی جهان را به گردن می گیرد. نمودی از این همسویی
یا بهتر بگویم، گردن نهادن رژیم به خواست ها و فرمان های «یانکی» ها، برگماری نخست
وزیری دست نشانده تر از مالکی در عراق بود؛ و اینک، سخنان این ژنرال «یانکی» که
گفته است: «حضور ایران در عراق و هرگونه اتحاد
عراق و ایران مشکل‌ساز نیست.»، مهر تایید دیگری بر سرسپردگی بازهم بیش تر
رژیم اسلام پیشگان فرمانروا بر کشورمان در پذیرش نقش سگ زنجیری گوش به فرمان ارباب
است. بزرگنمایی های رژیم ورشکسته و تن به خواری داده، درباره ی نقش خود در این
باره، شاید هنوز برای خر نگهداشتن شماری از مزدوران و سرسپردگان خوشایند و دلفریب باشد؛
ولی برای شمار سترگی از روشنفکران خلقی و توده های مردم کشورمان که داوری ها و
آروین های خود را آگاهانه یا بر پایه ی شِم طبقاتی، بر نیروی درونزا و پشتوانه ی
اقتصادی ـ اجتماعی رژیم می گذارند، نه تنها باورکردنی نیست که پوزخندی تلخ نیز به
همراه دارد. آن ها کم و بیش نیک درمی یابند که این سازگرهای (عوامل) درونی: داشتن
اقتصاد ملی نیرومند با پشتوانه ی اجتماعی استوار در میان توده های مردم است که سازگرهای
برونی چون سیاست برونی پویا بر بنیاد منافع ملی را پی می ریزند و نه برعکس آن؛
هرچند که این سازگرها نیز در کنش و واکنشی زنجیره ای، پیوسته مهر و نشان خود را روی
سازگرهای درونی، برجای می نهند، پایه ی آن ها نیستند و نمی توانند باشند؛ سازگرهایی
که رژیم ضدانقلابی ایران از هیچکدام شان برخوردار نیست و درست از همین رو، چون
رژیم شاه گوربگورشده، هر روز بیش تر به نوکری و سرسپردگی کشورهای امپریالیستی می
گراید. به این ترتیب، آنچه بویژه با چگونگی دریافت و داوری توده های مردم بیش تر
سازگار است، همان سازگرهای درونی پیشگفته است؛ و نه ادعاهای دهان پرکن و بیش از
اندازه بزرگ وانمودن نیروی خود!
برای توده های مردم، همین که نان روزانه ی خانواده خود را
با دشواری فراهم می کنند یا به چشم خود می بینند که تنها چند بانکزن خوب ساز و برگ
یافته به جنگ افزارهای گوناگون در خمین و گلپایگان و الیگودرز، نیروهای امنیتی را
گوزپیچ نموده و شماری از آن ها را کشته اند، بس است تا گزافه گویی های رژیم تبهکار را از این گوش شنیده و از گوش دیگر در کنند. منطق آن ها رویهمرفته ساده است؛ چنان منطقی که بر بنیاد نابسامانی و درهم
ریختگی پدید آمده در ماجرای گرونگیری و کشت و کشتار شهرهای یادشده، توانایی های
حاکمیت شکمبارگان در برون ایران یا در یک درگیری جنگی تازه را به پرسش می کشند و
به داوری گزافه گویی ها می نشینند. بر بنیاد همین منطق ساده و بهره برداری نابجا از آن است که
کارشناسان و تحلیلگران امپریالیست ها سناریوهایی چون «اسلام خوب و اهورایی در
برابر اسلام بد و اهریمنی» می سازند؛ آن را در جاهایی کشت آزمایشی می دهند؛ بذرهای
"ناجور" را دور ریخته و بذرهای دلخواه و خوب دستچین شده را در گستره ای
بزرگ تر در سراسر جهان می کارند. بر بنیاد همین منطق ساده است که هر بار مشتی مغز خر
خورده را که به پندار خود به پاسداری از کیش و آیین شان برخاسته اند ـ و تفاوتی هم
نمی کند کدام کیش و آیین! ـ به جان هم می اندازند و شیره ی جان توده های مردم را می مکند.
اکنون با نگاهی باریک تر به رویدادهای بسیار دردناک کردهای
ایزدی در کردستان عراق و دیگر شهرها و منطقه های آن کشور و قهرمانی بیمانند زنان و
مردان کوبانی در رویارویی با نیروهای
اهریمنی تا دندان ساز و برگ داده شده از سوی امپریالیست ها، نقش پلید رژیم جمهوری
اسلامی، زیر فرماندهی و به سرکردگی نیروهای «یانکی» ها بیش تر آشکار می شود. در
این باره، پیش تر به «همدستی
[رژیم تبهکار جمهوری اسلامی] با ”یانکی“ ها و ابزار دست شدن» آن ها اشاره نموده بودم.* اکنون،
کار این رژیم فرومایه از این ها فراتر رفته است.
نشانه های بسیاری در این باره در دست است که اشاره به آن ها در چارچوب این
یادداشت نمی گنجد؛ ولی با آنچه بگونه ای گذرا در میان نهاده شد، سخنان آن ژنرال
«یانکی» که می گوید:
«با اطمینانی نسبی اعلام
می‌کنم اهداف آنها (ایران) در عراق، کاملا با اهداف ما موازی نخواهد شد و ما در این
مورد یقین داریم»، گرچه در بنیاد خود نادرست نیست؛ ولی از سویه های
گوناگونی و از آن میان، مدیریت عملیاتی و توانایی به انجام رساندن آماج های پیش
بینی شده در کردار، بسیار گزافه گویانه است. آن ژنرال نیز بسان رییس جمهور باهوش و
کارآمدِ «یانکی» ها، آبروی رژیم ورشکسته و فرومایه ی اسلام پیشگان** را بگونه ای آماجمند پاس می دارد تا خود را از
تک و تا نیندازد و گزافه گویی هایش را برای توده ی مردم نگونبخت پی گیرد؛ به گفته
ی زبانزدی توده ای (عامیانه):
ادعا که مالیات ندارد!
سرنگون باد رژیم تبهکار و سرسپرده ی جمهوری اسلامی!
ب. الف. بزرگمهر ۲۱ دی ماه ۱۳۹۳
پی نوشت:
* نمودها و نشانه های روشنی در دست است که این
رژیم ضدملی و ضدخلقی که از همان نخست تاکنون به کردها به چشم دشمن خود نگریسته و
همچنان می نگرد، در گذشته ی دور و نزدیک، زمینه های پا گرفتن برخی از نیروهای
تندروی سُنی مذهب عراقی و ایرانی تبار عراقی در برخی منطقه های مرزی کردستان ایران
را فراهم نموده و در کیش دادن «داعش» به سوی کردستان، سرراست و ناسرراست دست داشته
است؛ سیاستی که همه ی نشانه های همدستی با «یانکی» ها و ابزار دست شدن نیز چون
نمونه های افغانستان، عراق و بوسنی ـ هرزگوین در آن نمایان است.
«آرایشی نه برای بزم که برای میدان
کارزار!»، ب. الف. بزرگمهر، ۲۳ آذر ماه ۱۳۹۳
** آبرویی بربادرفته یا نداشته!
***
ژنرال دمپسی: فعالیت ایران
در عراق در حال حاضر مشکل‌ساز نیست
ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا،
در پی دیداری که با ژنرال بنی گانتز، فرمانده ارتش اسرائیل، در وزارت دفاع ایالات
متحده داشت، گفت در حال حاضر حضور ایران در عراق و هرگونه اتحاد عراق و ایران مشکل‌ساز
نیست.
به گفته ژنرال دمپسی این موضوع در حال حاضر تهدیدی برای
نیروهای آمریکا یا ماموریت این کشور در عراق به شمار نمی‌رود.
به گزارش سرویس خبری وزارت دفاع آمریکا، رئیس ستاد مشترک
نیروهای مسلح ایالات متحده، روز پنج‌شنبه ۱۸ دی ماه، در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به
ارتباط‌های اقتصادی و سیاسی بغداد و تهران، گفته است:
«تا زمانی که دولت عراق همچنان دولتی دربرگیرنده همه
گروه‌های داخلی کشور است، تا آن زمان فکر می‌کنم تاثیر ایران مثبت خواهد بود.»
با این همه ژنرال دمپسی، افزوده است: «ولی آنچه واقعا مهم
است، این است که اینها همه به کدام سو می‌رود؛ و ما با دقت بر آن نظارت داریم.»
دولت فعلی عراق از حمایت تهران و واشینگتن برخوردار است.
ایالات متحده و ائتلافی به رهبری آن کشور حملاتی هوایی را
علیه گروه «حکومت اسلامی» در عراق انجام می‌دهند.
ایران به ائتلاف ایالات متحده علیه «حکومت اسلامی» دعوت
نشده است، اما به دولت عراق و نیز پیش‌مرگه‌های کرد آن کشور، کمک‌هایی چه در زمینه
نظامی و چه در برنامه‌ریزی ارائه می‌کند.
در عین حال تهران نیز ـ مانند واشینگتن ـ اقدام به اعزام
گروهی از کسانی که «مستشار نظامی» نامیده شده‌اند، برای کمک به نبردها علیه اسلام‌گرایان
افراطی در عراق کرده است.
در تیر ماه گذشته، ژنرال دمپسی گفته بود:
«با اطمینانی نسبی اعلام می‌کنم اهداف آنها (ایران) در
عراق، کاملا با اهداف ما موازی نخواهد شد و ما در این مورد یقین داریم.»
با این همه او در همان زمان نیز گفته بود واشینگتن در
مورد این موضوع «که کجا و چه زمانی لازم» است «تا در فضایی مشترک و برای دست‌یابی
به هدف احتمالی مشترک» علیه حکومت اسلامی، با ایران همکاری کند، «به دور از
احساسات نگاه خواهد کرد.»
۱۳۹۳/۱۰/۲۰
بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. برجسته نمایی ها همه جا
از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر