«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ دی ۱۴, یکشنبه

کدامیک پای را از حد خود فراتر نگذاشته است؟!


از زبان یکی از اعضای کنونی «شورای نگهبان رژیم تبهکار» می نویسد:
«برخی اعضای این شورا درسال ۱۳۸۸ پای شان را از حد داور فراتر گذاشتند»

... و من در این اندیشه ام که کدامیک از اعضای این حاکمیت از خودِ رهبر و خیمه و خرگاهش گرفته تا ششلول بندها و اسیدپاش ها و چاقوکش ها و نابکاران از دیوار مردم بالارو ، پای شان را از حد خود فراتر نگذاشته اند؟! نه تنها پای شان را از گلیم خود درازتر کرده و می کنند که به خصوصی ترین کارها و هماوندی های مردم هم انگشت رسانده و هرجا که دست شان برسد به بهانه ی پاسداری از دین و آیین، سر و گوشی آب می دهند.

آیا تفاوتی میان آنکه «نگران فرهنگ» است با آن نابکار از دیوار مردم بالارو می بینید؟!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۴ دی ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!