«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ دی ۲۴, چهارشنبه

من باز هم دیر کرده ام ...

طنزی زیبا و دلنشین از طنزپرداز بزرگ ترکیه و جهان!

گاهی زود می رسیم؛ مانند زمانی که پا به جهان گذاشتم. گاهی اما بسیار دیر؛ چون هم اکنون که دل به تو باختم در این سن و سال.

من همیشه برای شادی ها دیر می رسم؛ و همیشه برای بیچارگی ها زود! و آن هنگام یا همه چیز به پایان رسیده یا هیچ چیزی آغاز نشده است.

من در گامی از زندگی هستم که بسیار زود است برای مردن؛ و بسیار دیر است برای دل باختن!

من باز هم دیر کرده ام.

مرا ببخش دلداده ام که بر لبه ی دلباختگی هستم؛ ولی مرگ به من نزدیک تر است!

عزیز نسین

از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ برنام را از متن برگزیده ام.   ب. الف. بزرگمهر 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!