«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اسفند ۲۰, چهارشنبه

شما دمکرات های دروغین از حقیقت بر زبان آمده، برآشفته اید!

همه ی آنچه از بیرون از عرف دیپلماتیک بودن نامه تا حزبی خواندن آن گواه گرفته اید، بهانه ای بیش نیست.

به گزارش زیر اندکی باریک شوید! «دمکرات» های «یانکی» از نامه ی آن ۴۷ نماینده ی کنگره شان به رژیم تبهکار ایران برآشفته اند؛ تا آن اندازه برآشفته که زنک بی آبروی داد و ستدگر جنگ ابزار نیز پا به میدان نهاده و بگونه ای نمایان و تهدیدآمیز که پوزخندی نیز بر لب می نشاند از « بَرَک حسین اوباما» با برنام «فرماندهی کل قوا» که گویا به وی ضربه زده شده، یاد نموده است؛ گرچه، بیگمان باید بیفزایم که دستِکم بخشی از این برآشفتگی که بیش از رویکرد درونی در هماوندی با گزینش های ریشخندآمیز و همچشمی های میان حزب های دوقلو، رویکردی برونی در هماوندی با نابودی دستاوردهای دانشورانه و فنی ایران و همراه با آن به بند کشیدن دوباره ی ایران در شرایطی بدتر از دوره ی پادشاهی دارد، نمایشی ساختگی است.

من آن ۴۷ نماینده ی دستینه کننده ی نامه را با نادیده گرفتن انگیزه شان، هرچه می خواهد باشد، نه از سویه عملکرد سیاسی شان که بگونه ای عمده دربرگیرنده ی نیروهای راست و فراراست اند که به دلیل رُک و پوست کنده سخن گفتن به این خانم داد و ستدگر جنگ ابزار با صورتک دمکراسی بر چهره و سایر دمکرات های دروغین جهان و از آن میان، اصلاح طلبان دروغین ایران و از آن ها دوروتر، "چپ"های صورتک بر چهره ای* که در دوره ی کنونی، حتا کهن ترین حزب سیاسی چپ ایران را نیز انباشته و از درونمایه ی انقلابی گذشته ی آن، هیچ برجای نگذاشته اند، ترجیح می دهم؛ تنها به این دلیل ساده که نیازی به صورتک نهادن بر چهره ندارند.

ب. الف. بزرگمهر     ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۳

* «همواره، هنگامی که به عملکرد "چپ" های سوسیال دمکرات، سبز و گونه های دیگر آن می اندیشم، یاد این گفته ی لنین، آن دانشمند انقلابی فرزانه، می افتم که آنها را به ”دُمل اپورتونیستی“ مانند دانسته بود که چنانچه درمانش به درازا بکشد، سامانه ی پوسیده امپریالیستی چند هنگامی بیش به درازا خواهد کشید.»،
«زردها بیخود قرمز نشدند»، ب. الف. بزرگمهر،  نهم فروردین ماه ۱۳۹۰

***

انتقاد هیلاری کلینتون از نامه نمایندگان «جمهوری‌خواه» به رهبران ایران

وزیر خارجه پیشین دولت بَرَک [حسین] اوباما از نامه گروهی از سناتورهای «جمهوری‌خواه» «ایالات متحد» به رهبران ایران، انتقاد و آن را «بیرون از عرف» دیپلماتیک خوانده (توصیف کرده) است.

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه پیشین «ایالات متحد»، نوزدهم اسفند ماه به خبرنگاران گفت:
«باید پرسید دلیل [نوشتن] این نامه چه بود؟»

او افزوده است:
«یا این نمایندگان (۴۷ نماینده دستینه کننده ی نامه) کوشیده اند (تلاش کرده اند) به ایرانی‌ها کمک کنند یا خواسته‌اند به فرماندهی کل قوا [منظور رییس‌جمهوری آن کشور است!] ضربه بزنند.»

همزمان با اعتراض‌های خانم کلینتون به نامه ی نمایندگان، جو بایدن، معاون رییس‌جمهوری «ایالات متحد» نیز در بیانیه‌ای با انتقاد از این نامه گفته است:
«در ۳۶ سال کنونی در مجلس سنای آمریکا، مورد دیگری را به یاد نمی‌آورم که نمایندگان، سرراست به رهبر یک کشور خارجی که سال‌ها با آن هماوندی های تنش‌آمیزی داشتیم، نامه نوشته و بگویند که رییس‌جمهوری آمریکا برای توافق با آن‌ها مشروعیت قانونی ندارد.»

تنها دو روز پیش از آن، خبر انتشار نامه ی سرگشاده ۴۷ نماینده ی آمریکایی منتشر شده بود که در آن دستینه کنندگان به رهبران سیاسی جمهوری اسلامی ایران هشدار داده بودند، هرگونه توافق هسته‌ای، بدون جلب نظر کنگره، می‌تواند با پایان دوره ریاست‌جمهوری بَرَک اوباما پایان یابد.

پس از آن نامه، «کاخ سفید» «ایالات متحد» این کار نمایندگان «جمهوری‌خواه» را کاری «حزبی» خواند (توصیف کرد) که می‌تواند «چوب لای چرخ» گفتگوهای هسته‌ای بگذارد.

از سوی دیگر «جمهوری‌خواهان» دستینه کننده ی نامه و برخی دیگر از چهره‌های سرشناس این حزب از آن پشتیبانی (دفاع) کرده‌اند؛ از آن میان (از جمله)، «جیم ریش» در پاسخ به انتقادهای خانم کلینتون، این جُستار که آن ها با این نامه به طرف ایرانی کمک می‌کنند را «بی‌منطق» خوانده (توصیف کرده) است.

در ایران نیز نامه، واکنش‌هایی را همراه داشته و وزیر خارجه ایران گفته است [که] این نامه نشاندهنده این است که آمریکا قابل اطمینان نیست.

تهران و کشورهای طرف گفتگو درباره ی (در مورد) برنامه ی هسته‌ای ایران می کوشند (در تلاش هستند) تا به توافقی دربرگیرنده (جامع) برسند که از یک سو گشایشی (راه‌حلی) برای پایوری (اثبات) کامل صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران پیش‌ پا بگذارد [و] از سوی دیگر به تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی پایان بخشد (خاتمه دهد).

مخالفان روند گفتگوهای هسته‌ای، از آن میان (از جمله)، گروهی از سیاستمداران آمریکایی یا نخست‌وزیر اسراییل می‌گویند، توافق احتمالی همچنان می‌تواند راه دسترسی به جنگ ابزار هسته‌ای را باز بگذارد.

تهران همواره پافشاری نموده (تاکید کرده) است که برنامه ی اتمی آن تنها آماج های (اهداف) صلح‌آمیز را دنبال می‌کند.

برگرفته از تارنگاشت وابسته به امپریالیست های «یانکی»: «رادیو فردا»    ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۳

این گزارش کم و بیش شلخته از سوی اینجانب، ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی شده است. در برخی جاها واژه های بکار برده شده در متن نخستین را درون ( ) نگاه داشته و نمایش داده ام تا کمک بیش تری برای نویسندگان چنین گزارش هایی و از آن ها مهم تر، پارسی زبانان باشد. برجسته نمایی های متن و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.     ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!