«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اسفند ۲۳, شنبه

گواه گرفتن دُم روباه، نه تنها «رویه ای معمول» نیست که تنها از روباه برمی آید!


به گزارش زیر از رسانه ای وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها و انباشته از میرزابنویس ها و قلم بمزدهای ایرانی تبار باریک شوید! چندین نکته ی چشمگیر دارد که آن ها را برجسته نمایش داده ام:
نخست آنکه برخلاف گفته ی سخنگوی وزارت امور خارجی «یانکی» ها، سپردن قراردادی میان دو یا چند کشور به «شورای امنیت سازمان ملل»، «رویه ای معمول» به این آرش که هر قراردادی باید به آن شورا برای تایید یا پیگیری فرستاده شود، نیست؛
دوم آنکه، چنانچه چنین رویه ای «معمول» نیز باشد، باید از سوی همه ی طرف های گفتگو یکسان پذیرفته شده باشد که این خود نشانه ای دیگر از نادرست بودن سخن آن طوطی سخنگوست؛
سوم و شاید چشمگیرترین نکته، گواه گرفتن سخنان «سیِّد از خرجسته» به عنوان درستی چنین کاری است که برای من جز یادآوری زبانزد زیبای «به روباه گفتند، گواهت کیست؟ گفت: دُمم!» بیش نیست؛
چهارم، بازگویی بندی از نامه ی نمایندگان کنگره «یانکی» هاست که تجربه ی تاریخی، گواه روشن درستی آن است:
«رییس جمهور پسین می‌تواند چنین پیمان نامه ای را با یک چرخش قلم از میان بردارد و کنگره ی آینده می‌تواند درونمایه ی آن را هر هنگام [که بخواهد] دگر کند.»؛ و
پنجم اینکه، «برک حسین اوباما» را تا این اندازه آبزیرکاه ندیده بودم که این بار دیدم!

این نکته را نیز بیفزایم که همه ی این ها را با نادیده گرفتن «خیمه شب بازی هسته ای» رژیم تبهکار و دیگر بازیگران آن، بگونه ای کلی نوشته ام و نباید برداشتی دیگر از آن شود! آماج من، در برخوردی کلی به این گزارش، تنها و تنها نشان دادن نادرستی ها و نکته های دیگر یادشده بوده است و بس!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ اسپند ماه ۱۳۹۳

***

آمریکا: توافق نهایی با ایران طبیعتا باید به تصویب شورای امنیت برسد

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، گزارشها درباره ارجاع توافق احتمالی هسته‌ای شش قدرت جهانی و ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد را تایید کرد و آن را رویه‌ای معمول دانست.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، جن ساکی روز جمعه ۲۲ اسفند گفت که اگر تا مهلت تعیین شده برای دستیابی به توافق جامع اتمی با ایران، این توافق حاصل شود، آن وقت برای تصویب به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده خواهد شد.

خانم ساکی تاکید کرد اما این اقدام ارتباطی با آنچه شورای امنیت در رابطه با رفع تحریم‌های ایران انجام خواهد داد، ندارد.

این اظهارات، سخنان اخیر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در مصاحبه هفته‌نامه «صدا»، چاپ ایران، را تایید می‌کند.

آقای ظریف گفته بود که توافق احتمالی کشورهای گروه ۱+۵ با ایران در قطعنامه‌ای بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد مورد تایید قرار خواهد گرفت و در نتیجه به توافقی بین‌المللی و الزام‌آور برای همه دولت‌ها تبدیل می‌شود، به‌طوری که دولت‌های فعلی و آتی ایران و آمریکا نیز ملزم به رعایت مفاد آن خواهند بود.

به دنبال این بحث، خبرگزاری رویترز گزارش داد که قدرت‌های جهانی در حال مذاکره با یکدیگر هستند که در صورت دستیابی به توافق جامع هسته‌ای با ایران، شورای امنیت قطعنامه‌ای در این باره صادر کند.

به نوشته رویترز، این قطعنامه احتمال اخلال کنگره آمریکا در روند اجرای چنین توافقی را کاهش می‌دهد.

۴۷ سناتور جمهوری‌خواه آمریکا به تازگی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به رهبران ایران هشدار دادند که اگر توافق هسته‌ای احتمالی این کشور با دولت باراک اوباما به تایید کنگره آمریکا نرسد، این توافق دوام نخواهد داشت.

در نامه این سناتور‌ها آمده است:
«رییس جمهوری بعدی می‌تواند چنین توافقنامه‌ای را با یک چرخش قلم باطل کند و کنگره آینده می‌تواند مفاد این توافقنامه را در هر زمانی تغییر دهد.»

باراک اوباما اما در واکنش به این اقدام سناتورهای آمریکایی گفت که «من به جای سناتور‌ها از نامه به رهبران ایران خجالت کشیدم.»

۱۳۹۳/۱۲/۲۲


بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. برجسته نمایی های  متن همه جا از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!