«آقا» پس از دوره ای گُه گیجگی، سرانجام در سخنرانی مشهد تا اندازه ای هم شده، دستش آمد چه دسته گلی در «عُمان» و «ژنو» به آب داده است. بماند که در سخنرانی اش نیز چون گذشته، آسمان و ریسمان بسیاری به هم بافت و آرزوهایش را بجای واقعیت جا زد. با این همه، نکته های درستی نیز بر زبان آورد؛ از آن میان:
«آمریکاییها تکرار میکنند که ایران
بایستی در تصمیمهایی که می گیرد و چیزهایی که قبول میکند، بازگشت ناپذیریای وجود
داشته باشد؛ این را ما قبول نداریم. اگرچنانچه طرف مقابل می تواند به هر بهانهای
باز هم تحریمها را علیه ملّت ایران برقرار کند، هیچ وجهی ندارد که هیات مذاکرهکنندهی
ما بپذیرد و کاری انجام بدهد که این کار برگشتناپذیر است؛ بههیچوجه، این یک
صنعت مردمی است، یک صنعت بومی است، متعلّق به مردم است، دانش آن و فنّاوری آن مال
مردم است، باید پیش برود؛ این پیشرفت جزء ذات هر صنعت و فنّاوری است.»۱
ببینید یکی از نخودچی های داد
و ستدگر چه گفته است:
«هرگونه اقدامی
که انجام میدهند [منظور طرف های گفتگو هستند.]، قابلیت برگشت پذیری یا
برگشت ناپذیر بودن باید به طور برابر برای هر دو طرف وجود داشته باشد.»۲
به این می گویند آب توی شیر «آقا» کردن!۳
ب. الف. بزرگمهر چهارم فروردین ماه ۱۳۹۴
برجسته نمایی ها و افزوده های درون [ ] همه جا از آنِ
من است. ب. الف. بزرگمهر
پانوشت:
۱ ـ علی خامنه ای، سخنرانی در حرم امام رضا،
مشهد، یکم فروردین ماه ۱۳۹۴
۲ ـ عباس عراقچی،
عضو گروه داد و ستدگر "هسته" ای در گفتوگو با «سیما»، دوم فروردین ماه ۱۳۹۴
۳ ـ «آب توی شیر کردن»
به آرش دغلی کردن و نادرستی به خرج دادن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر