«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ اسفند ۲۰, چهارشنبه

کجا تشریف می برید؟!


به شوخی نوشته است:
آخر ساله ميخوام حلاليت بطلبم!

از «گوگل پلاس»

من هم که سرم از سردردها و سرگیجه های این چند روزه تازه سبک شده، شوخی کردنم گل کرده است؛ برایش می نویسم:
پایان سال ایرانی، روح مردگان از آسمان به زمین می آیند تا در کنار بستگان شان شاد باشند؛ شما کجا تشریف می برید؟! اینجوری خوب نیست؛ ترافیک یکسویه بهتره؛ بگذارید آن ها بیایند؛ هنگامی که خواستند برگردند، اگر هنوز هوس رفتن داشتید با آن ها بروید، بیش تر خوش می گذرد.

ب. الف. بزرگمهر      ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۳

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!