تفاوت خردمند با نادان در این نیست که وی هیچگاه اشتباه نمی کند؛ هر آدمی اشتباه می کند و سراسر زندگی، آزمون است و خطا (رنه دکارت). تفاوت وی با نادان در این است که یک اشتباه را دوباره پی نمی گیرد و افزون بر آن از اشتباهات دیگران نیز می آموزد؛ در حالیکه نادان، نه تنها از ندانمکاری های دیگری نمی آموزد که ندانمکاری های خویش را هر بار از نو پی می گیرد؛ رژیم تبهکار و ضدانقلابی جمهوری اسلامی که رهبرش نمادی شایسته از آن را به نمایش می گذارد، نمونه ای از چنین نادانی است که افزون بر نابکاری هایش، هربار و گاه داوطلبانه، تن به نیرنگ و فریبِ همیشگی «شیطان بزرگ» داده و سپس غُرولند نموده که ما اینگونه قرار و مدار نگذاشته بودیم! گونه ای نادانی بس بزرگ تر از آنچه جاودانه عُبید زاکانی در داستان پندآموز زیر از آن یاد نموده است.
ب. الف. بزرگمهر ۱۵ اردی بهشت ماه ۱۳۹۴
***
قزوینی با پسركی قول كرد كه یك دینار بدو بدهد و یك نیمه
كیر در كون او كند.
چون بخفت؛ مردك تمام در كونش انداخت.
گفت: نه یك نیمه قول كرده بودیم؟
گفت: من نیمه ی آخر قول كرده بودم.
جاودانه عُبید
زاکانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر