«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۴, پنجشنبه

فردای روزگار، شاید پای کون برهنه های فضایی هم به اینجا باز شد ... ـ بازانتشار


تا جایی که به یاد می آورم، این لوحِ بگمانم برنجی را که مهم ترین دستاوردهای دانش آن هنگام (بیش از ۳۰ سال پیش) آدمی به زبان ریاضی روی آن آمده و به تصویر لخت مادرزاد زن و مردی نیز آذین شده بود، همراه با یکی از فضاپیماهای «ایالات متحد» به فضای میان کهکشان ها فرستاده بودند. آماج این شیرینکاری تبلیغاتی این بود که چنانچه جانداران هوشمند دیگری از بخت بد یا خوب، آن را یافتند، دریابند که روی کره ای خاکی با فلان ویژگی های جغرافیای کیهانی، این دو جفت نرینه و مادینه به چنان پیشرفتی در زمینه دانش و فن آوری دست یافته اند که حتا فیل می توانند هوا کنند و برای شان پیام بفرستند!

تصویر را که دیدم و با اوضاع و احوالی که مشتی کودن و دزد، زیر پوشش اسلام در میهن مان پدید آورده اند، با خود گفتم که اگر این لوح را نشان برخی از آن گاگول ترین «نشانه های خدا» و «نمودارهای اسلام» بدهند و ماجرا را بگویند، چیزی کم و بیش در این مایه خواهند گفت*:
«این غربی ها که اخلاق مردم را در این کره  ی خاکی فاسد کرده اند، حالا می خواهند با فرستادن این عکس های مستهجن به فضا، فسق و فجور را در کرات دیگر هم رواج دهند و چشم و گوش آن ها را هم به کارهای زشت و ناپسند باز کنند ... فکر نمی کنند که موجودات فضایی ممکن است این دو را بجای حوری و غلمان بگیرند و به این بهانه هم که شده به ما هجمه و خُسران وارد کنند؟! ... فردای روزگار، شاید پای کون برهنه های فضایی هم به اینجا باز شد ... الله اکبر! خدایا پناه بر تو» 

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ آذر ماه ۱۳۹۳ 

http://www.behzadbozorgmehr.com/2014/12/blog-post_34.html 

* ناچار شدم تا گفته ها و زبانزدهای خود آن ها را بکار گیرم! 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!