دو لنگه از سروده ی یکی از سرایندگان بزرگ میهن مان و یکی از چهار ستون سروده و ادب پارسی است:
بکن معامله ای وین دل شکسته بخر
که با شکستگی ارزد به صد هزار درست*
جاودانه حافظ شیرین سخن شیراز
* «درست» به سکه های نیک از زیر ضرب درآمده، گفته می شده است.
از «گوگل پلاس» با ویرایشِ درخورِ زیرنویس: ب. الف. بزرگمهر
می نویسم:
با همه ی کوتاهی بسیار زیبا و چه زیرنویس روشنگری!
چه سخنی بیمایه گفته بود که:
«سرایندگی» ما ایرانیان را بدبخت کرده است!
ما اگر رودکی و فرودسی و حافظ و سعدی و مولوی و سرایندگان دیگری از این دست را
نداشتیم، چه بسا سده ها پیش شناسه ی ایرانی خویش را از دست داده و بسان مردمان با
فرهنگ درخشان باستانیِ سوریه، عربی بلغور می کردیم و می سرودیم.
چه خوب که همه ی این ها را داریم و بخشی سترگ از شناسه ی
ملی خلق های ایران و همچنین برخی دیگر از خلق های منطقه بزرگی پیرامون ایران کنونی
را دربرمی گیرد. این ها پشتوانه ی بسیار ارزشمند و بزرگی برای همه ی ماست که باید
از آن پاسداری کنیم. بهتر بگویم: روی دیدگان مان بنهیم!
ب. الف. بزرگمهر ۱۰ خرداد ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر