«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ تیر ۱, دوشنبه

با این ترفندها، نخواهید توانست سوسیالیسم را لجن مال کنید!


تصویر پیوست از و. ای. لنین، فرزانه ی انقلابی و کسی که بدرستی رهبر پرولتاریای جهان نام گرفت را درج کرده و بالای آن نوشته است:
«پدر ملت»!

از «گوگل پلاس»

می نویسم:
نه او خود را پدر ملت می دانست و خویش را چنین می نامید و نه کسی در دوران زندگی اش و حتا پس از مرگش او را به این نام خوانده بود. از وی تندیس هایی در شهرهای شوروی و برخی کشورهای جهان برافراشته شد و نه چنین چیزی که در تصویر دیده می شود. چنین کارها و فرنام هایی را در کشورهای امپریالیستی باخترزمین که دشمن خونی سوسیالیسم اند، درست می کنند و به خورد مردم نادان نگاه داشته شده و مغزشویی شده شان می دهند؛ همان کاری که امروزه با رهبر «جمهوری دمکراتیک خلق کره» نیز انجام می دهند. برخی از کارها و "فرآورده" های شان، آنچنان ریشخندآمیز و کودکانه است که آدم ماتش می برد چگونه برخی از روشنفکران و از آن میان در ایران، همینگونه کارها و فرآورده ها را طوطی وار بر زبان می گیرند و بکار می برند. این نیز بماند که برخی از اینگونه روشنفکران، رک و پوست کنده مزدبگیر اینجا و آنجا هستند و تنها وظیفه ی خود را به انجام می رسانند:
المامور المعذور!

ب. الف. بزرگمهر    یکم تیر ماه ۱۳۹۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!