«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ تیر ۱۳, شنبه

پرسشی هوشمندانه از زبان یکی از کارگزاران رژیم!


«براستی اگر یک توافق خوب در کار است، چه نیازی است که ماجرای صلح امام مجتبی (ع) به میان کشیده شود؟»
«توافق بد در وین می‌ماند»، خبرگزاری تسنیم، ۱۳ تیر ماه ۱۳۹۴

پاسخ درگوشی به آن کارگزارِ دماغ سوخته از زبان حسن آقا

به همان شوند که امام حسن مجتبی به یکی از پیروانش فرموده بود:
«من به خدا معاويه را براى خودم بهتر از اينان مى‏ دانم كه خيال مى‏ كنند شيعه من هستند و نقشه قتل مرا مى‏ كشند و اثاثيه مرا غارت كرده و مالم را مى‏ برند؛ به خدا سوگند اگر من از معاويه پيمانى بگيرم كه خونم را حفظ كنم و در ميان خاندانم در امان باشم، بهتر است از اينكه اينان مرا بكشند و خانواده و خاندانم تباه گردند، به خدا سوگند اگر با معاويه بجنگم هم اينان (كه ادعاى شيعه‏گرى مرا مى‏ كنند) گردنم را گرفته و تسليم معاويه‏ ام خواهند كرد.

به خدا سوگند اگر من با او مسالمت كنم در حالى كه عزيز و محترم هستم، بهتر است كه مرا بكشد در حالى كه اسير او باشم و يا بر من منت نهاده (و آزادم كند) و تا روز قيامت ننگى براى بنى هاشم باشد و پيوسته معاويه و دودمانش بر زنده و مرده ما منت‏ بگذارند.» (برگرفته از «ویکی پدیای پارسی»)

«به خدا سوگند! بَرَک حسین را براى خودمان بهتر از توده های مردم ایران مى‏ دانم ...»، ب. الف. بزرگمهر، ۱۲ تیر ماه ۱۳۹۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!